Przejdź do zawartości

Fryderyk Karol Hauke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk Karol Hauke
Ilustracja
Herb
Bosak
Data urodzenia

4 października 1737

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1810
Warszawa

Dzieci

Maurycy Hauke, Ludwik August Hauke

Grób Fryderyka Karola Haukego na cmentarzu Powązkowskim
Grób Salomei Hauke i jej córek Karoliny Lesslowej i Krystyny Hurtigowej

Fryderyk Karol Emanuel Hauke herbu Bosak (do 1782: Johann Friedrich Michael Hauck, ur. 4 października 1737 w Moguncji, zm. 18 czerwca 1810 w Warszawie) – niemiecko-polski nauczyciel, profesor Liceum Warszawskiego, ojciec generała Maurycego Haukego, protoplasta wielu głów koronowanych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Hauck pochodziła według legendy rodowej z Holandii, pierwotna forma nazwiska miała brzmieć van der Haacken, na co nie ma żadnych dowodów. Dziadek Fryderyka Johann Gaspar Hauck, zm. 1722 w Wetzlar, żonaty z Anną Barbarą nieznanego nazwiska, był woźnym w Sądzie Rzeszy w Wetzlar, ojciec Ignatz Marianus (1705–1784), żonaty z Marią Franciszką Riedesel, nieślubną (potem legitymowaną) córką barona Jerzego Fryderyka von Riedesel, z którą miał dziewięcioro dzieci, był sekretarzem kurfirsta arcybiskupa mogunckiego. Brat Fryderyka Piotr Antoni był kanonikiem przy katedrze w Moguncji. Od młodych lat Fryderyk związał się z potężną rodziną hrabiów Brühl i działał jako sekretarz starosty warszawskiego i generała wojsk koronnych hrabiego Alojzego Brühla, mieszkając na zmianę w Seifersdorfie, posiadłości Brühlów w Saksonii i w pałacu Brühla w Warszawie. W małżeństwie z pochodzącą z Alzacji córką pastora Salomeą ze Schweppenhäuserów (1755–1833), luteranką, urodziło mu się siedmioro dzieci, wśród nich pięcioro w Saksonii.

W roku 1785 Alojzy Brühl sprzedał swe starostwo i przeniósł się na stałe do Saksonii do swej posiadłości Pförten na Łużycach Dolnych, zaś Haukowie, których dzieci przywiązały się do Warszawy, pozostali w polskiej stolicy. Fryderyk nauczał w Szkole Artylerii Koronnej, potem prowadził ekskluzywną prywatną szkołę dla chłopców, uczęszczaną przez synów bogatej szlachty. W roku 1807 przyjął posadę profesora języka niemieckiego i matematyki w Liceum Warszawskim, gdzie pozostał do śmierci.

Pochowany został w kwaterze Hauków na warszawskich Powązkach (kwatera 10-3-5)[1], Salomea spoczywa na cmentarzu ewangelickim przy ul. Młynarskiej (al. E, nr 20).

Małżonkowie Hauke są poprzez wnuczkę Julię, księżną von Battenberg (1825–1895) m.in. przodkami dzieci i dalszych potomków króla Hiszpanii Alfonsa XIII (w tym Juana Carlosa), rodu Mountbattenów oraz męża i potomków królowej brytyjskiej Elżbiety II. Wnukiem ich był także m.in. generał, hrabia Józef Hauke-Bosak, praprawnukiem gen. Karol Hauke-Bosak.

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Stare Powązki: HAUKOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Łoza, Rodziny polskie obcego pochodzenia osiadłe w Warszawie i okolicach, I – III, Warszawa 1932-35
  • Stanisław Szenic, Cmentarz Powązkowski 1790–1850, Warszawa 1979
  • Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989