Przejdź do zawartości

Głęboczek (hydrologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Głęboczek lub przegłębienie[1] – zagłębienie dna zbiornika wodnego, jeziora znajdujące się wyraźnie niżej w stosunku do otaczającej go powierzchni[2]. Najczęściej głęboczki znajdują się w strefie profundalu, czyli najgłębszej części akwenu[2]. Głęboczki są zwykle punktami o maksymalnej głębokości w obrębie jeziora[2]. W danym zbiorniku wodnym może występować więcej niż jeden głęboczek[3]. Przeciwieństwem głęboczków w obrębie zagłębienia śródjeziornego są progi (wyniesienia)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Szczerbowski, Encyklopedia Rybactwa, Jan A. Szczerbowski (red.), Olsztyn: Wydawnictwo Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 2011, s. 85, ISBN 978-83-60111-59-8.
  2. a b c Adam Choiński, Rajmund Skowron, Słownik limnologiczny, Wydanie pierwsze, Seria Geografia, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Imienia Adama Mickiewicza, 2022, s. 50, ISBN 978-83-232-4131-7 [dostęp 2024-07-11] (pol.).
  3. a b Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski: Hydrologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 98–99. ISBN 83-01-12802-X.