Przejdź do zawartości

Flaga Gdańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flaga Gdańska
Flaga miasta Gdańska
Flaga miasta Gdańska
Informacje
Proporcje

5:8

Wprowadzona

25 października 2001

Opis flagi

Prostokąt czerwony ze złotą koroną i pod nią dwoma równoramiennymi srebrnymi krzyżami rozmieszczonymi w słup. Wspólna oś krzyży i korony w odległości 1/3 długości flagi od strony drzewca.

Flaga i herb Gdańska umieszczone na dachu Urzędu Miejskiego. Flaga opuszczona do połowy masztu ze względu na żałobę narodową

Flaga Gdańska − jeden z symboli miejskich Gdańska, w formie prostokąta czerwonej barwy z umieszczoną na nim złotą koroną i pod nią dwoma równoramiennymi, srebrnymi krzyżami rozmieszczonymi w słup (tak jak we wzorze herbu). Wspólna oś krzyży i korony znajduje się w odległości 1/3 długości flagi od strony drzewca. Stosunek szerokości flagi do jej długości wynosi 5:8[1].

Flaga, podobnie jak pozostałe symbole miasta, jest własnością miasta, stąd też prezydent Gdańska może zakazać używania flagi przez podmiot używający jej niewłaściwie.

Podstawa prawna

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie obowiązujący wzór symboli miejskich jest określony w statusie Miasta Gdańska zapisanego w uchwale nr XL/1226/2001 Rady Miasta Gdańska z dnia 25 października 2001 roku[2].

Zasady korzystania z flagi są określone w uchwale Nr XII/390/2003 Rady Miasta Gdańska z dnia 28 sierpnia 2003 roku[3].

Zasady wywieszania flagi

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z uchwałą, flaga Gdańska musi wisieć przez cały rok przed i na siedzibie Rady Miasta Gdańsk oraz Urzędu Miejskiego w Gdańsku. Dodatkowo flaga musi być zawieszona na pozostałych gminnych budynkach użyteczności publicznej w Gdańsku z okazji uroczystości, świąt i rocznic państwowych i regionalnych[3].

Flaga może być wywieszana również przez inne podmioty oraz osoby fizyczne, niekoniecznie związane z Gdańskiem, w innych miejscach, pod warunkiem zachowania należytej czci i szacunku. Prezydent Gdańska może zabronić używania flagi w sytuacjach, kiedy należyta cześć i szacunek nie są zachowane, oraz kiedy użycie flagi powoduje narażenie dobrych obyczajów, prestiżu lub interesu miasta na szkodę[3].

Herb Gdańska
Flaga W. M. Gdańska na gdańskim znaczku z 1920

Symbolika

[edytuj | edytuj kod]

Flaga ma symbolikę przeniesioną z herbu miasta. Czerwone tło jest związane z nadaniem przez króla Kazimierza Jagiellończyka w 1457 roku prawa do używania czerwonego wosku przez władze Gdańska. Przy okazji do wcześniejszego herbu została dodana korona królewska. Z drugiej strony czerwień jest jedną z najpopularniejszych barw hanzeatyckich.

Białe krzyże są również związane z Hanzą, ale także z chrześcijaństwem. Przesunięcie elementów (krzyża i korony) w stronę drzewca ma funkcję praktyczną. Na wietrze materiał, z którego wykonana jest flaga, przy drzewcu mniej się marszczy, przez co elementy są lepiej widoczne[4].

Symbole miasta nie miały jednak ustalonego wzoru, stąd przez lata wzór krzyży, korony oraz odcień tła były wielokrotnie modyfikowane.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze nieformalne flagi są znane z rysunków przedstawiających gdańskie statki. Rysunki te są jednak niewyraźne, stąd bliższe szczegóły nie są znane. Wiadomo, że flaga była czerwona z białym elementem przypominającym krzyż lub krzyże, który jednak jest na tyle niewyraźny, że nie można określić jego kształtu[4].

W opisie bitwy pod Grunwaldem Jana Długosza pojawia się informacja o fladze oddziałów gdańskich, która miała dwa białe prostokątne krzyże ułożone w słup[4].

W 1457 roku zostały nadane przez polskiego króla Kazimierza Jagiellończyka nowy herb i nowa flaga. Do dotychczasowych dwóch krzyży została dodana korona. Kolor tła został ustalony na czerwony. Dodatkowo flaga uległa wydłużeniu, przez co zamiast pionowej stała się pozioma[5].

W okresie Wolnego Miasta Gdańska (lata 1807–1814 i 1920–1939) flaga miejska była używana jako flaga państwowa[4]. W porównaniu z obecną, flaga WMG w latach 1920–1939 miała nieco inny odcień, a korona była częściowo przysłonięta krzyżem. Flaga WMG miała proporcje 2:3 (obecna 5:8)[6].

W okresie powojennym flaga nie była praktycznie używana aż do 1989 roku. Pierwsza powojenna flaga, będąca flagą nieoficjalną, powstała w 1991 roku. Flaga nie miała żadnych regulacji, przedstawiała obiekty znajdujące się w herbie. Oś pionowa elementów znajdowała się na osi flagi[4]. Pierwsza powojenna regulacja flagi nastąpiła w uchwale Rady Miasta Gdańska Nr XXXVIII/432/96 z 1 sierpnia 1996 roku. Uchwała ta ze względu na zmiany w statucie wygasła[3].

Obecnie obowiązująca flaga jest określona w uchwalonym w 2001 statucie miasta. Wzór flagi jednak pozostał bez zmian[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Urząd Miasta w Gdańsku: Opis i zasady używania herbu, flagi i pieczęci Miasta Gdańska – Gdańsk – oficjalna strona miasta. [dostęp 2010-09-21]. (pol.).
  2. a b Uchwała nr XL/1226/2001 Rady Miasta Gdańska z dnia 25 października 2001 roku
  3. a b c d Uchwała Nr XII/390/2003 Rady Miasta Gdańska z dnia 28 sierpnia 2003 roku
  4. a b c d e Flagi Gdańska-Katedra Weksylologii i Heraldyki-Wydział Symbolologii. [dostęp 2010-09-21]. (pol.).
  5. Lech Krzyżanowski, Marek Żak: Gdańsk Perła Bałtyku. Bydgoszcz: Excalibur, 2008, s. 14. ISBN 83-916078-7-9.
  6. Danzig 1920-1939. crwflags.com. [dostęp 2010-09-21]. (ang.).