Przejdź do zawartości

Gustaw Bisanz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Bisanz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1848
Kawczykąt, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

3 października 1925
Lwów, Polska

Miejsce spoczynku

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie

Zawód, zajęcie

architekt

Willa własna przy ulicy Andrzeja Potockiego (obecnie ul. generała Czuprynki 72), Lwów

Gustaw Bisanz (ur. 30 sierpnia 1848 w Kawczymkącie, zm. 3 października 1925 we Lwowie) – polski architekt niemieckiego pochodzenia, dwukrotny (1888–1889 i 1898–1899) rektor Politechniki Lwowskiej, wieloletni dziekan Wydziału Architektury Politechniki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie pochodzącej z Niemiec, po ukończeniu gimnazjum wyjechał do Wiednia, gdzie rozpoczął studia na tamtejszej Politechnice, w 1868 przeniósł się do Lwowa i kontynuował studia w Akademii Technicznej. Od 1872 był asystentem w Katedrze Budownictwa Ogólnego, w 1873 otrzymał dyplom ukończenia. W latach 1872–1875 projektował pod kierunkiem Juliana Oktawiana Zachariewicza gmachy Politechniki. Od 1876 był asystentem w nowo powstałej Katedrze Konstrukcji Stalowych. Od 1877 do końca życia należał do Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[1]. W 1878 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 1883 profesora zwyczajnego. Wiele razy był wybierany na dziekana Wydziału Architektury, a dwa razy (1888–1889 i 1898–1899) był rektorem. Od 1889 przez rok był członkiem zespołu redakcyjnego Czasopisma Technicznego i Allgemeine Bauzeitung. Wielokrotnie zasiadał w jury konkursów architektonicznych, napisał podręcznik „Budownictwo”. W 1910 przeszedł w stan spoczynku. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[2].

Był stryjem Alfreda Bisanza[3].

Dorobek architektoniczny

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Księga pamiątkowa wydana z okazji 50-letniego jubileuszu Towarzystwa. Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877-1927. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 89.
  2. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 325. ISBN 83-04-02817-4.
  3. Альфред Бізанц народився 15 листопада 1890 р. у німецькій колонії Дорнфельд (тепер с. Тернопілля Миколаївського району Львівської області) у сім’ї заможного колоніста Карла Бізанца. (…) брат батька Густав був професором, ректором Політехніки, Kim Naumenko, Альфред Бізанц w: Пустомитівщина: постаті, Lwów 2013. wyd. Інститут українознавства ім. І.Крип’якевича Національної академії наук України wersja elektroniczna

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]