Przejdź do zawartości

Gleby strefowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gleby strefowe (zonalne, autonomiczne, klimaksowe, geochemicznie niezależne) — gleby, których występowanie uzależnione jest głównie od warunków klimatycznych występujących na danym obszarze np: od opadów i temperatury. Są one charakterystyczne dla danej strefy bioklimatycznej.

Podziały gleb strefowych ze względu na strefę klimatyczną

[edytuj | edytuj kod]

I

Pas tropikalny

Pas subtropikalny

Pas subborealny

Pas borealny

Pas polarny

II

I równikowa: z wyrównanym klimatem i opadami ponad 100 mm na miesiąc (powyżej 2000 mm rocznie; dwa maksima opadów, deszcze zenitalne)

  • równikowe czerwonożółte gleby ferralitowe, bogate w wodorotlenki żelaza i glinu (gleby laterytowe)

II tropikalna (podrównikowa): z letnią porą deszczową i krótkim, lecz wyraźnie chłodniejszym okresem suszy

  • podrównikowe czerwone gleby ferralitowe o małej zawartości próchnicy i dużym stężeniu w górnych partiach wolnych tlenków Al i Fe, przechodzące w gleby cynamonoczerwone i czerwonobure

III subtropikalna (zwrotnikowa): suchy klimat pustynny; skąpe opady

IV śródziemnomorska (podzwrotnikowa): z deszczową porą zimową i suchym latem

V umiarkowana: ciepła i wilgotna; z maksimum opadów w lecie i ciepłym klimatem morskim

  • czerwone i żółte subtropikalne gleby leśne, nieco zbielicowane

VI umiarkowana: chłodna i wilgotna (nemoralna); z krótkim okresem mrozów

VII umiarkowana: chłodna i sucha (kontynentalna), z mroźną zimą

VIII umiarkowana: bardzo chłodna i wilgotna (borealna)

IX zimna: podbiegunowa i biegunowa

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Renata Bednarek, Zbigniew Prusinkiewicz: Geografia gleb. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12247-1. (pol.).