Przejdź do zawartości

Godziny szczytu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Godziny szczytu
Rush Hour
Gatunek

akcja, komedia kryminalna, sztuk walki

Data premiery

18 września 1998

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

97 minut

Reżyseria

Brett Ratner

Scenariusz

Ross LaManna, Jim Kouf

Główne role

Jackie Chan, Chris Tucker, Ken Leung, Tom Wilkinson, Chris Penn, Elizabeth Pena, Tzi Ma, Julia Hsu

Muzyka

Ira Hearshen, Lalo Schifrin

Zdjęcia

Adam Greenberg

Scenografia

Robb Wilson King

Kostiumy

Sharen Davis

Montaż

Mark Helfrich

Produkcja

Roger Birnbaum, Jonathan Glickman, Arthur M. Sarkissian

Wytwórnia

New Line Cinema
Roger Birnbaum Productions

Dystrybucja

New Line Cinema[1]

Budżet

33 miliony USD[2]

Przychody brutto

244,4 miliony USD[2]

Kontynuacja

Godziny szczytu 2 (2001)

Godziny szczytu (ang. Rush Hour) – film akcji z roku 1998. W głównych rolach występują Jackie Chan i Chris Tucker.

W następstwie sukcesu tego filmu nakręcono później Godziny szczytu 2 (2001) i Godziny szczytu 3 (2007).

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Inspektor Lee, policjant z Hongkongu (w tej roli Jackie Chan), zostaje wysłany do Stanów Zjednoczonych w celu odnalezienia porwanej córki konsula Hana. Tam spotka czarnoskórego oficera policji, z którym podejmie współpracę. James Carter (z Los Angeles Police Department) trzyma detektywa Lee (Jackie Chan) z dala od sprawy, ale tylko do czasu, gdyż ten mu ucieka i wybiera się do domu konsula po to, żeby pomóc agentom Federalnego Biura Śledczego (FBI) w śledztwie. James Carter i detektyw Lee zostają partnerami. Na początku w ogóle za sobą nie przepadają, ponieważ James Carter przez cały czas gada i nie umie milczeć, ich relacje się poprawiają wtedy, gdy wiedzą o tym, że są na siebie skazani do końca sprawy.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia do filmu kręcono w Hongkongu, a także w Los Angeles, Pasadenie i Beverly Hills (Kalifornia).

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Film Godziny szczytu spotkał się z mieszaną reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes, 60% z siedemdziesięciu recenzji filmu są mieszane (średnia ocen wyniosła 6 na 10)[3]. Na portalu Metacritic średnia ocen z 23 recenzji wyniosła 60 punktów na 100[4].

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Nagroda Kategoria Odbiorcy i nominowani Wynik
1999 48. ceremonia wręczenia nagród Grammy Grammy Najlepsza kompozycja instrumentalna napisana dla filmu kinowego lub na potrzeby telewizji Lalo Schifrin nominacja
MTV Movie Awards 1999 Złoty Popcorn Najlepszy duet[5] Chris Tucker i Jackie Chan wygrana
Najlepsza rola komediowa Chris Tucker nominacja
Najlepsza piosenka filmowa „Can I Get A...” – Jay-Z nominacja
Najlepsza scena walki Chris Tucker i Jackie Chan za walkę przeciwko chińskiemu gangowi nominacja
Nickelodeon Kids’ Choice Awards 1999 Sterowiec Ulubiony aktor filmowy Chris Tucker wygrana

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rush Hour. [w:] American Film Institute [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  2. a b Rush Hour. [w:] boxofficemojo.com [on-line]. 18 września 1998. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  3. Rush Hour (1998). [w:] Rotten Tomatoes [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  4. Rush Hour reviews. Metacritic. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
  5. 1999 MTV Movie Awards. „MTV”. [dostęp 2018-02-05]. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]