Przejdź do zawartości

II Batalion Saperów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II Batalion Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1928

Dowódcy
Pierwszy

mjr. Adolf Juniewicz

Organizacja
Dyslokacja

Przemyśl

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

10 pułk saperów

II Batalion Saperów (II bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Historia batalionu

[edytuj | edytuj kod]

II batalion saperów został sformowany we Francji, w sierpniu 1918 roku, w obozie inżynieryjnym wojsk francuskich w Erigne, z ochotników amerykańskich oraz jeńców Polaków byłych żołnierzy armii niemieckiej. Po wejściu w skład pierwszej dywizji Armii generała Hallera walczył na polach Szampanii, aż do zawieszenia broni z Niemcami. W styczniu 1919 roku batalion został włączony do Dywizji Instrukcyjnej i wraz z nią przybył pod koniec maja do Polski, gdzie wcielony został do 2 Dywizji Piechoty Legionów.
Batalion brał udział 1920 w przejęciu Pomorza, następnie w walkach z bolszewikami, gdzie szczególnie się odznaczył w czasie fortyfikowania Nachowa 17 czerwca 1920. Pod wsią Zimne na Wołyniu 1/II bsap samorzutnie stawiła opór nieprzyjacielowi o kilkakrotnej przewadze liczebnej, dzięki czemu uratowała baterię artylerii ciężkiej i baterię artylerii polowej. Za walkę otrzymała pochwałę od dowódcy 3 Armii.
Pod wsią Soków 1 sierpnia 1920 ta sama kompania stawiła opór bolszewikom, a linia frontu została utrzymana. W czasie walk odwrotowych batalion wykonywał często prace techniczne, jak budowę pozycji obronnej pod Wasilkowem, budowa mostu pod Ramowicami, budowę wąskotorowej kolejki Kijów – Myszołówka, pod ogniem nieprzyjacielskim przeprawę pod Nową Groblą i wiele innych prac. Poza tym jego 1 kompania po ufortyfikowaniu Zamościa wzięła czynny udział w sierpniu 1920 r. w obronie tego miasta[1].
22 sierpnia 1921 roku dotychczasowy II batalion saperów 2 Dywizji Piechoty Legionów wszedł w skład powstałego w Przemyślu 10 pułku saperów[2][3].
Do pułku macierzystego batalion przybył 23 lipca 1922 i do 1928 roku występował w strukturze 10 psap jako dywizyjny batalion saperów[4].

11 listopada 1928, wraz z rozwiązaniem 10 pułku saperów, batalion uległ likwidacji.

Dowódcy batalionu

[edytuj | edytuj kod]
  • mjr Adolf Juniewicz – 1922 – 1923[5][6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ” Historia pułków i batalionów saperskich w latach 1918 — 1928 s. 392 – 393”
  2. Spis byłych oddziałów ..., s. 106
  3. Saperzy II Rzeczypospolitej ..., s. 38
  4. :: 12 Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Hallera :: 2 stargardzki batalion saperów :: [online], 12bz.wp.mil.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-21] (pol.).
  5. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr. 47 z 25 listopada 1922 s. 853
  6. Roczniki oficerskie 1923 s.892

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]