Przejdź do zawartości

Inga Fischer-Hjalmars

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inga Fischer-Hjalmars
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1918
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

17 września 2008
Lidingö

Zawód, zajęcie

fizyczka, chemiczka

Alma Mater

Uniwersytet w Sztokholmie

Inga Fischer-Hjalmars (ur. 16 stycznia 1918 w Sztokholmie, zm. 17 września 2008 w Lidingö) – szwedzka chemiczka, fizyczka, farmaceutka i pionierka chemii kwantowej[1]. Była pionierką zastosowania mechaniki kwantowej do rozwiązywania problemów chemii teoretycznej i sekretarzem Stałego Komitetu Wolnej Wymiany Naukowców Międzynarodowej Rady Nauki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jej rodzicami byli Karen Beate Wulff i inżynier budownictwa Otto Fischer. W 1939 otrzymała tytuł Bachelor z farmacji, a w 1944 magistra z fizyki, chemii i matematyki. Kontynuowała studia podyplomowe, uzyskując tytuły z mechaniki kwantowej w 1949 i chemii w 1950[2]. W trakcie studiów chemicznych pod kierunkiem Nilsa Löfgrena(inne języki) jako pierwsza zsyntetyzowała nowy środek znieczulający xylocainę[2].

W 1949 rozpoczęła pracę na doktoratem. Tytuł uzyskała w 1952 na Uniwersytecie w Sztokholmie, gdzie została profesorem nadzwyczajnym fizyki matematycznej i mechaniki. W latach 1959–1963 prowadziła laboratorium fizyki matematycznej w Królewskim Instytucie Technicznym w Sztokholmie. Została pierwszą szwedzką profesor fizyki teoretycznej. Zastąpiła na stanowisku Oskara Kleina i piastowała to stanowisko do 1982.

Członkostwo w Akademiach Nauk

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej mężem był profesor inżynierii mechanicznej Stig Hjalmar(inne języki).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Johannes Johansson, Inga Fischer-Hjalmars (1918–2008): Swedish Pharmacist, Humanist, and Pioneer Quantum Chemist, „Journal of Chemical Education”, 89 (10), 2012, s. 1274–1279, DOI10.1021/ed300024g [dostęp 2024-04-18] (ang.).
  2. a b Björn Roos, Inga Fischer – Hjalmars 1918–2008 [online], International Academy of Quantum Molecular Science, czerwiec 2009 [dostęp 2024-04-18] (ang.).