Przejdź do zawartości

Indeks górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
„Dwójka” w indeksie górnym

Indeks górny lub frakcja górna (ang. superscript) – formatowanie znaku polegające na podniesieniu dolnej linii znaku względem znaków sąsiadujących i zmniejszeniu jego rozmiaru. Indeks górny jest często stosowany w formułach matematycznych, np. y = x2, chemicznych, np. H+ + OH, izotopów: 235U lub jako oznaczenie przypisu.

Znaki w indeksie górnym zdefiniowane w Unikodzie

[edytuj | edytuj kod]
znaki Unikodu
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+00Bx                          
U+207x x⁰ xⁱ     x⁴ x⁵ x⁶ x⁷ x⁸ x⁹ x⁺ x⁻ x⁼ x⁽ x⁾ xⁿ
Odpowiadające znaki HTML
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+00Bx     x2 x3           x1            
U+207x x0 xi     x4 x5 x6 x7 x8 x9 x+ x x= x( x) xn

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]