Przejdź do zawartości

Hennadij Błyznecow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hennadij Błyznecow
Геннадій Близнецов
Pełne imię i nazwisko

Hennadij Ołeksijewycz Błyznecow

Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1941
Charków

Wzrost

190 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Europejskie igrzyska halowe
złoto Dortmund 1966 skok o tyczce
srebro Praga 1967 skok o tyczce
srebro Madryt 1968 skok o tyczce
srebro Belgrad 1969 skok o tyczce
Uniwersjada
złoto Porto Alegre 1963 skok o tyczce
srebro Budapeszt 1965 skok o tyczce
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Hennadij Ołeksijewycz Błyznecow, ukr. Геннадій Олексійович Близнецов, ros. Геннадий Алексеевич Близнецов, Giennadij Aleksiejewicz Blizniecow (ur. 6 stycznia 1941 w Charkowie[1]) – ukraiński lekkoatleta startujący w barwach Związku Radzieckiego, specjalista skoku o tyczce.

Zwyciężył w tej konkurencji podczas letniej uniwersjady w 1963 w Porto Alegre poprawiając rekord zawodów wynikiem 4,60 m[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajął w finale 5. miejsce z rezultatem 4,95 m[1]. Na letniej uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie zdobył srebrny medal[2].

Zajął 1. miejsce podczas pierwszych europejskich igrzyskach halowych w Dortmundzie[3]. Na trzech kolejnych igrzyskach halowych (w Pradze (1967), Madrycie (1968) i Belgradzie (1969)) zdobywał srebrne medale[4]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu zajął 6. miejsce[5].

Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie nie zaliczył żadnej wysokości w eliminacjach[6]. Zajął 6. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku z wynikiem 5,30 m[1].

Był mistrzem ZSRR w skoku o tyczce w latach 1963–1966, 1968, 1970 i 1972[7], a w hali w 1964, 1966 i 1967[8]. Wielokrotny rekordzista ZSRR (na stadionie kolejno: 4,70-4,75-4,80-4,90-4,95-4,95-5,00-5,02-5,05-5,08-5,14-5,15-5,16-5,20-5,24-5,30)[9]. Startował w klubach Burewiestnik i CSKA w Charkowie.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Hennadiy Bleznitsov [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  2. a b World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  3. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 15.
  4. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 16, 18, 20.
  5. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 22.
  6. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 400 [dostęp 2015-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  7. Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
  8. Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2015-02-15] (ang.).
  9. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 109. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]