Przejdź do zawartości

Hermann Löns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Löns
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1866
Chełmno, Królestwo Prus

Data i miejsce śmierci

26 września 1914
koło Loivre w pobliżu Reims, Francja

Miejsce spoczynku

wrzosowiska Pustaci Lüneburskiej

Zawód, zajęcie

dziennikarz, pisarz, poeta

Narodowość

niemiecka

Alma Mater

Westfalski Uniwersytet Wilhelma w Münsterze

Głaz Hermanna Lönsa w Leśnie Górnym

Hermann Löns (ur. 29 sierpnia 1866 w Chełmnie; zm. 26 września 1914 koło Loivre w pobliżu Reims) – niemiecki dziennikarz, pisarz i poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym z 14 dzieci nauczyciela gimnazjalnego Friedricha Lönsa i Clary Löns, z domu Cramer. Rodzina kilka razy zmieniała miejsce zamieszkania w związku karierą zawodową ojca. Hermann Löns do gimnazjum uczęszczał najpierw w Wałczu, a ukończył je w Münster. Po maturze studiował medycynę w Greifswaldzie, by wkrótce przenieść się na matematykę i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Münster.

Niespokojny charakter Lönsa sprawiał, że często zmieniał miejsca zamieszkania i pracy, popadł w konflikt z rodzicami, a także rozwiódł się z pierwszą żoną. Znany był także jako miłośnik i badacz przyrody, zabiegał m.in. o utworzenie parku narodowego na terenie Pustaci Lüneburskiej, a wiele z jego dzieł literackich powstało w czasie samotnych wędrówek przez lasy i wrzosowiska. W latach 1909–1914 poświęcił się wyłącznie działalności pisarskiej, w tym okresie pracował tak intensywnie, że doprowadziło go to do załamania nerwowego i pobytu w sanatorium.

Z chwilą wybuchu I wojny światowej zgłosił się w wieku 48 lat ochotniczo do armii niemieckiej. Mimo propozycji pracy jako reporter wojenny usilnie zabiegał o skierowanie na pierwszą linię frontu. Zginął w jednej z pierwszych akcji bojowych na froncie zachodnim we Francji. Pochowany początkowo we Francji, w 1935 roku po ekshumacji jego szczątki zostały przeniesione na teren Pustaci Lüneburskiej. Całkowity nakład wydanych książek Lönsa szacowany jest na 10 milionów.

W latach 30. XX wieku postać Hermanna Lönsa postanowili wykorzystać naziści. Po sprowadzeniu jego ciała do Niemiec rozpoczęła się zakrojona na szeroką skalę i dobrze zorganizowana akcja propagandowa. Był on przez władze hitlerowskie przedstawiany jako wzór bohatera-patrioty, który poległ za ojczyznę[1]. W całej Europie (głównie w Niemczech i Austrii) ustawiono wówczas ok. 140 pomników poświęconych H. Lönsowi[2]. Jeden z takich pomników zachował się w Leśnie Górnym pod Szczecinem. Tytuł jednej z powieści Hermanna Lönsa „Wilkołak” stał się inspiracją do nazwania niemieckich grup dywersyjnych kryptonimem „Werwolf[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
Proza
  • Mein grünes Buch (1901)
  • Mein braunes Buch (1907)
  • Der letzte Hansbur (1909)
  • Dahinten in der Heide (1909)
  • Mümmelmann (1909)
  • Der Wehrwolf (1910)
  • Das zweite Gesicht (1911)
  • Der zweckmäßige Meyer (1911)
  • Kraut und Lot (1911)
  • Haidbilder. (1912)
  • Auf der Wildbahn (1912)
  • Da draußen vor dem Tore (1912)
  • Mein buntes Buch (1913)
  • Goldhals (1914)
  • Widu (1917)
  • Die Häuser von Ohlenhof (1917)
  • Aus Wald und Heide (1920)
Poezja
  • Mein goldenes Buch (1901)
  • Mein blaues Buch (1909)
  • Der kleine Rosengarten (1911)
  • Auf der Lüneburger Heide
  • Junglaub
  • Erwartung
  • Das Scheiden

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Jaszczyński, Leśno Górne. Ktoś zniszczył pamiątkowy głaz poświęcony niemieckiemu pisarzowi [online], Głos Szczeciński, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2021-11-23] (pol.).
  2. a b Marek Jaszczyński. Głaz pisarza, który stworzył wilkołaki. „MM Moje Miasto”, s. 5, 15.09.2011. Media Regionalne. ISSN 1896-6578. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Martin Anger, Hermann Löns, Schicksal und Werk aus heutiger Sicht, Braunschweig: Holtzmeyer, 1986, ISBN 3-923722-20-6, OCLC 475858065.
  • Oskar Ansull: Himmel, welch ein Land! Eine Sichtung, Literatur & Landkreis, darin ausführliche, kritische Darstellung von Hermann Löns im Landkreis Celle, ("celler hefte" 7–8, Schriftenreihe), Celle 2010, ISBN 978-3-9813668-3-9.
  • Harald Borges: Löns, Hermann, In: Metzler Autoren Lexikon, Stuttgart/Weimar 2004, ISBN 3-476-02013-4.
  • Rolf Brunk, Anmerkungen zu Hermann Löns, wyd. Überarb. und erw. Neuaufl, Hermannsburg: Ludwig-Harms-Haus, 2006, ISBN 978-3-937301-39-6, OCLC 180011114.
  • Wilhelm Deimann: Hermann Löns, Schicksal und Werk aus heutiger Sicht, Hannover 1935, ASIN: B001V99Z5U.
  • Thomas Dupke, Hermann Löns, Mythos und Wirklichkeit, Hildesheim: Claassen, 1994, ISBN 3-546-00086-2, OCLC 31700052.
  • Thomas Dupke, Mythos Löns, Heimat, Volk und Natur im Werk von Hermann Löns, Wiesbaden: Dt. Univ.-Verl, 1993, ISBN 3-8244-4140-3, OCLC 260193917.
  • Hermann Knottnerus-Meyer: Der unbekannte Löns, Jena 1928.
  • Uwe Kothenschulte: Hermann Löns als Journalist, Dortmund 1968.
  • Gerhard Zahmel, Hermann-Löns-Gedenkstätten, Walsrode: Verb. der Hermann-Löns-Kreise in Deutschland und Österreich, 2006, ISBN 978-3-934339-75-0, OCLC 180948359.
  • Hans Schönecke: ...nur ödet mich das miese Wetter. Auf den Spuren von Hermann Löns in der Südheide bei Gifhorn, Gifhorn 2005, ISBN 3-9810373-2-4

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]