Przejdź do zawartości

Hanna Wilczyńska-Toczko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanna Wilczyńska-Toczko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1963
Elbląg

Zawód, zajęcie

dziennikarka, psycholożka

Hanna Wilczyńska-Toczko (ur. 3 kwietnia 1963 w Elblągu) – dziennikarka Radia Gdańsk, publicystka i reportażystka[1][martwy link], psycholog, trener szkoleniowy, terapeutka w nurcie terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach.

Biografia i kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim i psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie.

W Radiu Gdańsk od 1992 zajmuje się tworzeniem reportaży, od paru lat prowadzi na żywo w terenie audycję interwencyjną „Tu i teraz”[2][martwy link]. Przeprowadza także wywiady z artystami (aktorami, muzykami, pisarzami). Jest autorką audycji „Nocne rozmowy”, w której w niedzielne wieczory porusza na antenie z gośćmi i słuchaczami życiowe[styl do poprawy] tematy. Współprowadziła program w Telewizji Gdańsk „Na dwa głosy”, pisała reportaże dla Dziennika Bałtyckiego i Wysokich Obcasów Gazety Wyborczej.

Od 2007 roku pracuje jako trener i konsultant w firmie szkoleniowo-doradczej Instytut Miasta[3]. Specjalizuje się w doskonaleniu kompetencji menedżerskich i zrównoważeniu życia osobistego oraz zawodowego (work-life balance). Prowadzi szkolenia medialne z autoprezentacji, komunikacji i kontaktów z mediami. Prowadzi spotkania autorskie, konferencje i imprezy branżowe (m.in. Kolosy[4], Kongres Kobiet Pomorza[5], Konferencja Kobieta w Kulturze[6], Koncerty Fundacji Hospicyjnej[potrzebny przypis]), a także warsztaty rozwojowe dla kobiet (m.in. podczas Festiwalu Progressteron[7]).

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Hanna Wilczyńska-Toczko jest laureatką kilkunastu nagród i wyróżnień na ogólnopolskich konkursach reportażu radiowego (m.in. Grand Prix KRRiTV, Melchiory, Człowiek w zagrożeniu). W 2011 roku znalazła się wśród 13 nominowanych do Mistrza Mowy Polskiej[8].

  • 1997–2000: wielokrotnie przyznany tytuł reportażu miesiąca w Programie III Polskiego Radia[potrzebny przypis]
  • 1999: Grand Prix Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za reportaż „Jeszcze tyle muszę przeżyć”[9]
  • 2001: III nagroda w konkursie „Polska i Świat” za reportaż „Jak w domu”[potrzebny przypis]
  • 2002: II nagroda w ogólnopolskim konkursie „Bałtyk 2002” za reportaż „Ryby umierają w strachu”[10]
  • 2003: Wyróżnienie jury i Nagroda Dziennikarzy w I Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów „Dylematy Człowieka XXI” za reportaż „Listy pisane na śniegu”[potrzebny przypis]
  • 2003: Wyróżnienie w Konkursie „Oczy szeroko otwarte” za reportaż „Ja spisałem się”[potrzebny przypis]
  • 2004: Wyróżnienie w Konkursie „Oczy szeroko otwarte” za reportaż „I będzie mnie tylko słychać”[potrzebny przypis]
  • 2004: II nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Reportażu w Kielcach za reportaż „I będzie mnie tylko słychać”[potrzebny przypis]
  • 2004: Nagroda Dziennikarzy na Ogólnopolskim Seminarium Reportażu w Kazimierzu za reportaż „Ukarana”[potrzebny przypis]
  • 2004: I nagroda na XIV Festiwalu Mediów w Łodzi Człowiek w zagrożeniu za reportaż „Ukarana”[11]
  • 2005: wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Mniejszości Narodowych i Etnicznych w Rzeszowie za reportaż „Bezprizornyje”[potrzebny przypis]
  • 2006: I nagroda na XVI Festiwalu Mediów w Łodzi „Człowiek w zagrożeniu” za reportaż „Skazani na bluesa”[12]
  • 2006: II nagroda w kategorii reportaż społeczny na IV Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów i Realizatorów *Radiowych „Dylematy Człowieka XXI wieku” – za reportaż „Byli sobie”[13]
  • 2007: Nagroda w kategorii premiera roku w Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów Melchiory 2006 za reportaż „Nigdy się nie poddawaj”[14]
  • 2007: I Nagroda w Konkursie Radio Foto Doc. za „Nigdy się nie poddawaj”[15]
  • 2008: Wyróżnienie w Konkursie Radio Foto Doc. za „Malajkę”[16]
  • 2008: Wyróżnienie na Ogólnopolskim Seminarium Reportażu w Lubostroniu za reportaż „Nieprzeczytana książka”[potrzebny przypis]
  • 2009: Nagroda Dziennikarzy na Ogólnopolskim Seminarium Reportażu w Tykocinie za reportaż „Malajka”[potrzebny przypis]
  • 2010: Nagroda Główna w kat. reportaż radiowy w konkursie Europejskich Letnich Igrzysk Olimpiad Specjalnych dot. niepełnosprawności umysłowej za reportaż „Twój, mój, nasz”[17]
  • 2015: Nagroda Internautów w Konkursie na Artystyczną Formę Radiową Grand Pik za reportaż „Powód do życia”[18]
  • 2018: Nagroda Specjalna Jury w Konkursie Grand Pik za reportaż „Dorota z Mątów – jedyna święta na Pomorzu”[19]
  • 2019: Nagroda Specjalna Jury w Konkursie Grand Pik za reportaż „Najważniejsza nasza miłość”[20]

Wybrane reportaże

[edytuj | edytuj kod]
  • „Jeszcze tyle muszę przeżyć”
  • „Modlitwa o dar widzenia”
  • „Złota miłość”
  • „Teraz jestem ostatni”
  • „Ziemia obiecana”
  • „Sopocki Elvis”
  • „Grażyny Orlińskiej klimaty Sopockie”
  • „Samochód jak buty”
  • „Moja Liza”
  • „Jak w domu”
  • „Jak Lena zatrzymała czas”
  • „Ryby umierają w strachu”
  • „Wystarczy być”
  • „Listy pisane na śniegu”
  • „I będzie mnie tylko słychać”
  • „Ogniomistrz z grodziska”
  • „Do nieba, do horyzontu”
  • „Dla Ciebie wszystko”
  • „Napędzani wiatrem”
  • „Ukarana”
  • „Pokolenie JP2 Zaspa”
  • „Podwójne narodziny”
  • „Lekcja tanga”
  • „Bliżej siebie”
  • „Zaklinacze koni”
  • „Jestem B-boyem”
  • „Byli sobie”
  • „Sopocki lubczyk”
  • „Katarzyna i Czarnolas”
  • „Niania za granicą”
  • „Łowcy”
  • „Malajka”
  • „Skazani na bluesa”
  • „Papieskie popołudnie”
  • „Nigdy się nie poddawaj”
  • „Muzyka Pana Jacentego”
  • „Tango”
  • „Przeznaczeni.pl”
  • „Przemiana”
  • „Sokoły”
  • „Julka”
  • „Apetyt na życie”
  • „Złe psy”
  • „Fufek, bywa, że i pan”
  • „Mój, twój, nasz”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hanna Wilczyńska-Toczko podczas pracy reporterskiej.
  2. Radio Gdańsk: Audycja interwencyjna Tu i teraz, Radio Gdańsk. www.radiogdansk.pl. (pol.).
  3. Hanna Wilczyńska-Toczko [online], Instytut Miasta [dostęp 2019-06-14].
  4. Janusz Nowacki, Kolosy przyznane [online], wybrzeze24.pl [dostęp 2019-06-14].
  5. Kongres Kobiet Pomorza – program 2014
  6. Konferencja 'Kobieta w kulturze, kultura w kobiecie' [online], trojmiasto.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  7. Rola kobiety, rola mężczyzny w XXI w. [online], trojmiasto.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  8. Głosuj na Hannę w plebiscycie Mistrz Mowy Polskiej [online], radiogdansk.pl, 15 czerwca 2011 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  9. Polskie Radio.
  10. Ryby umierają w strachu [online], PolskieRadio.pl, 3 czerwca 2002 [dostęp 2019-06-14].
  11. XIV Festiwal 24 – 27 listopada 2004 [online], Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu [dostęp 2019-06-14].
  12. Piotr Babicki, Festiwal Mediów w Łodzi zakończony [online], Media2.pl, 19 listopada 2006 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  13. Ciechocinek 2006 [online], PolskieRadio24.pl, 15 maja 2011 [dostęp 2019-06-14].
  14. „Melchiory” dla najlepszych polskich reportażystów [online], Onet Wiadomości, 13 maja 2007 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  15. Dziennikarki Radia Gdańsk nagrodzone [online], Press.pl, 18 maja 2007 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  16. Konkurs Audio Foto Doc rozstrzygnięty! [online], PolskieRadio.pl, 12 maja 2011 [dostęp 2019-06-14].
  17. Kamila Posiadała, ELIOS nagradza dziennikarzy [online], Media Marketing Polska Magazyn Online, 7 maja 2010 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  18. Grand PiK 2015 przyznany [online], Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy, 11 września 2015 [dostęp 2019-06-14].
  19. Michał Kurdupski, Ewelina Kosałka-Passia z Radia Katowice laureatką nagrody głównej Grand PiK 2018 [online], www.wirtualnemedia.pl, 13 kwietnia 2018 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  20. Grand PiK 2019 z nagrodami KRRiT [online], Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 15 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]