Przejdź do zawartości

Józef Bryk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Bryk
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1897
Stanisławówka

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 pułk piechoty,
białostocki pułk strzelców,
79 pułk piechoty,
20 Dywizja Piechoty
78 pułk piechoty
PKU Jasło
KRU Jasło

Stanowiska

dowódca batalionu
komendant PKU
komendant RU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)

Józef Bryk (ur. 3 marca 1897 w Stanisławówce, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major piechoty magister Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Stanisławówce, w ówczesnym powiecie żółkiewskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa i Marii z Szeremetów[1]. Absolwent C. K. Gimnazjum w Żółkwi. Ukończył studia prawnicze i nauk politycznych[2] z tytułem magistra[3] Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Wstąpił do Legionów Polskich 14 sierpnia 1914. Służył w 3 pułku piechoty II Brygady Legionów Polskich, walcząc w kampaniach karpackiej, bukowińskiej, wołyńskiej. Po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918), dostał się do niewoli niemieckiej. W grudniu 1918 zgłasza się do białostockiego pułku strzelców, z którym przeszedł całą wojnę 1920.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Służył w 79 pułku piechoty w Słonimiu[4][5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 986. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W 1928 pełnił służbę w dowództwie 20 Dywizji Piechoty, pozostając w kadrze oficerów piechoty[7]. W sierpniu 1929 roku został przeniesiony do 78 pułku piechoty w Baranowiczach[8][9]. 27 stycznia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W marcu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jasło na stanowisko komendanta[12]. W 1938 roku kierowana przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Jasło, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Na stanowisku rejonowego komendanta uzupełnień Jasło pełnił służbę w następnym roku[13].

W kampanii wrześniowej dostał się do niewoli radzieckiej. Osadzony w Kozielsku. W grudniu 1939 był na liście obozu w Kozielsku[14]. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 017/3 z 1940 i liście PCK (AM) 3436[2]. Dokumenty znalezione przy ekshumacji w 1943 znajdują się w tzw. Archiwum Robla.

Józef Bryk był żonaty z Malwiną, z którą miał syna[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]
  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
  • Dąb Pamięci posadzony przez Stowarzyszenie Forum Polskie Stowarzyszenie „Na Chełmskiej” na ul. Lwowskiej w Chełmie[21].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 54.
  2. a b УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 185.
  3. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 606.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352, 413.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307, 357.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 189.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 292.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36, 606.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 110.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  13. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, 848.
  14. УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 187.
  15. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  16. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 12 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  19. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36.
  20. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307.
  21. Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2018-09-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]