Przejdź do zawartości

Józef Kuberski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kuberski
Ilustracja
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1893
Chełmno, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków, USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

12 pułk artylerii lekkiej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
wojna polsko-ukraińska
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Józef Kuberski (ur. 26 sierpnia 1893 w Chełmnie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 sierpnia 1893 w Chełmnie, w rodzinie Jana i Julianny z Barnickich[1]. Po wybuchu I wojny światowej od 1914 służył w Armii Cesarstwa Niemieckiego na froncie wschodnim[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i służył w 10 dywizjonie artylerii polowej. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, brał udział w walkach pod Kijowem, Mińskiem, Warszawą. Następnie był oficerem w 20 dywizjonie artylerii ciężkiej, 29 dywizjonie artylerii ciężkiej, 3 pułku artylerii ciężkiej.

Od 1922 pełnił służbę w 15 pułku artylerii lekkiej w Bydgoszczy[2][3][4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 304. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2]. 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1927 i 45. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5][6]. W czerwcu tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko dowódcy III dywizjonu[7]. W październiku 1927 został przesunięty ze stanowiska dowódcy dywizjonu na stanowisko kwatermistrza pułku[8][9], a w marcu 1930 ponownie przesunięty na stanowisko dowódcy dywizjonu[10][11]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Komendy Obozu Ćwiczeń Grupa na stanowisko komendanta[12]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[6][13]. W 1938 został przeniesiony do 12 pułku artylerii lekkiej w Złoczowie na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku[1][14]. W 1939 został dowódcą tej jednostki.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli i przebywał w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[1]. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[15].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika[16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[17].

W maju 2009 w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Gimnazjum w Posądzy został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Józefa Kuberskiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 271.
  2. a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 197.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 743, 819.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 664, 742.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 120.
  6. a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 468.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 184.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 327.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 389, 457.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 116.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 683.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935, s. 99.
  13. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 160.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 730.
  15. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  16. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  17. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-05-05].
  18. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  19. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
  20. a b Pożegnanie zasłużonych dla Polski oficerów, śp. generała Stanisława Kopańskiego i śp. podpułkownika Stefana Eichlera oraz ich małżonek - Polonia - Portal Gov.pl [online], Polonia [dostęp 2024-06-28] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]