Przejdź do zawartości

Jacek Klinowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Klinowski
Ilustracja
Jacek Klinowski na Zjeździe Polskiego Towarzystwa Chemicznego w Łodzi (2009)
Data urodzenia

1943

profesor nauk chemicznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1968

Praca naukowa
Uczelnia

University of Aberdeen
University of Cambridge

Okres zatrudn.

1980–2013

Jacek Klinowski (ur. 1943) – polski chemik działający w Wielkiej Brytanii.

W latach 1960–1965 studiował chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1961 roku podjął równoległe studia matematyczne. Wraz z nim studiowali m.in. Andrzej Parczewski, Jerzy Datka i Łukasz Lebioda. Pracę magisterską wykonał pod opieką Macieja Leszko w Zakładzie Chemii Ogólnej, którego kierownikiem był wówczas Bronisław Zapiór[1]

W 1968 roku uzyskał stopień doktora, po czym wyjechał z Polski. W sierpniu tego samego roku podjął pracę na University of Aberdeen, gdzie zajmował się transportem wody i elektrolitów przez membrany jonowymienne. Rok później przeniósł się do Imperial College London, tam pracował w zespole Richarda Barrera, specjalizującego się w badaniach zeolitów[1].

W 1980 roku przeniósł się na University of Cambridge, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w roku 2013. W Cambridge organizował grupę badawczą zajmującą się badaniami zeolitów. Na University of Guelph zapoznał się z wykorzystaniem technik spektroskopii NMR i, w 1983 roku, uzyskał fundusze na zakup spektrometru przystosowanego do badań w ciele stałym. Zastosowanie technik wirowania pod kątem magicznym (MAS NMR Magic Angle Spinning) do próbek zeolitów było nowym podejściem, które zaowocowało licznymi publikacjami opisującymi strukturę tych materiałów. W 2002 roku Jacek Klinowski był najczęściej cytowanym polskim chemikiem[2]. Jego indeks Hirscha wynosił 61[3].

Spośród zainteresowań pozanaukowych Jacka Klinowskiego wymieniana jest muzyka (gra on na fortepianie), a także film. Wspólnie z Adamem Garbiczem opracował dwa tomy książki Cinema, the magic vehicle: a guide to its achievement, wydanej w Polsce jako Kino wehikuł magiczny[3].

Żona Jacka Klinowskiego, Margaret jest biologiem zajmującym się ssakami morskimi. Ich córka, Teresa Klinowski (ur. 1970) jest biologiem zajmującym się embriologią i biologią komórki, w 1993 roku uzyskała stopień doktora na The University of Manchester[1].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jacek Klinowski: Z Krakowa do Cambridge. [w:] Złota księga Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego [on-line]. 2008. (pol.).
  2. Bożena Kastory: Królowie nauki. [w:] Wprost [on-line]. 2002-04-07. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  3. a b Laudacja w związku z nadaniem Profesorowi Jackowi Klinowskiemu tytułu Profesora Honorowego UJ. [w:] www.uj.edu.pl [on-line]. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).