Przejdź do zawartości

Jazz awangardowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jazz awangardowy (avant-jazz) – jeden z trzech głównych stylów muzyki jazzowej (inne to: jazz tradycyjny i jazz nowoczesny). Przez środowisko jazzowe nazywany po prostu awangardą.

Geneza

[edytuj | edytuj kod]

Wyrósł na kanwie eksperymentów przeprowadzanych przez muzyków będących entuzjastami muzyki poważnej. W Polsce kreował się w latach sześćdziesiątych XX wieku. Powstał wtedy tzw. Trzeci nurt (z angielskiego tzw. Third Stream), który łączył w sobie elementy muzyki poważnej z najistotniejszymi elementami jazzu, zwłaszcza free jazzu. W związku z tym jazz awangardowy jest zwykle kojarzony z free jazzem, nieraz traktowany jako synonimy[1].

Charakterystyka stylu

[edytuj | edytuj kod]

Cechy stylu awangardowego to zarówno jazzowa improwizacja, jak i powaga oraz klasycyzm. Jazz awangardowy ponadto wyróżnia się nietypowym użyciem instrumentów, jak np. przeciąganie szczotką ryżową po strunach gitary.

Przedstawiciele polskiego nurtu jazzu awangardowego[2]

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jazz awangardowy [online], Jazz, muzyka jazzowa, 25 września 2012 [zarchiwizowane z adresu].
  2. Polski jazz | Artykuł | Culture.pl [online], www.culture.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).