Przejdź do zawartości

Jotam (król Judy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jotam
ilustracja
Występowanie

2 Księga Królewska
2 Księga Kronik

Rodzina
Ojciec

Azariasz

Dzieci

Achaz

Jotam (Jahwe jest doskonały lub oby Jahwe uczynił zupełnym) − postać biblijna ze Starego Testamentu, król Judy w latach 740-732 p.n.e.[1] albo 740/739-734/733 p.n.e.[2]

Był synem i następcą króla Azariasza. Faktyczne rządy objął jeszcze za życia ojca, gdy Azariasz zachorował na trąd. Jako władca popierał kult jahwistyczny, jednak nie zdołał wprowadzić całkowitej czystości i jedności kultu, stąd lud składał jeszcze ofiary krwawe i kadzielne na wyżynach. Jotam był królem-budowniczym, zbudował m.in. Bramę Górną świątyni jerozolimskiej. Odniósł sukces w wojnie z Ammonitami.

Został pochowany w Jerozolimie.

Rządy po nim objął jego syn Achaz.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. James B. Pritchard, Wielki Atlas Biblijny, Oficyna Wydawnicza "Vocatio", Warszawa 1994, ISBN 83-85435-47-6, s. 9.
  2. P. Cz. Bosak, Postacie Nowego Testamentu..., s. 392.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bosak P. Cz., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań - Pelplin 1996, s. 392.