Kwilecki Hrabia
Kwilecki Hrabia (Śreniawa odmienny, Bylina odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Szreniawa albo Bylina.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu złotym orzeł srebrny, z tarczą na piersi, na której w polu czerwonym krzywaśń srebrna z zaćwieczonym krzyżem kawalerskim złotym (Szreniawa). Nad tarczą korona hrabiowska, nad nią hełm w koronie, z której klejnot: pięć piór strusich.
Labry: czerwone, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Herb wzmiankowany przez Nowego Siebmachera, Bonieckiego (Herbarz polski), Uruskiego (Rodzina. Herbarz szlachty polskiej), Pawliszczewa (Herbarz Królestwa Polskiego). Herb przyznany z pruskim tytułem hrabiowskim Józefowi Ignacemu Walentemu Kwileckiemu w 1816. Prawo do tego herbu, tytułu i nazwiska Kwilecki uzyskał w 1853 adoptowany przez niego wnuk (syn Albina Beliny Węsierskiego, Zbigniew Antoni Józef Węsierski (1839-po 1907). Zbigniew Antoni uzyskał też prawo posiadania ordynacji Wróblewo. Linia Węsierskich-Kwileckich wygasła jednak z synem Zbigniewa, Józefem Adolfem Stanisławem Marią Węsierskim-Kwileckim (1897-1928). Herb i tytuł potwierdzono Kwileckim w Królestwie Polskim.
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Kwilecki, Kwilecki-Węsierski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 196-206, 285. ISBN 978-83-927383-6-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Kwilecki Hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla