Przejdź do zawartości

Karabin maszynowy MG 131

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MG131
Ilustracja
Państwo

 III Rzesza

Producent

Rheinmetall-Borsig i Zbrojovka Vsetín

Rodzaj

wielkokalibrowy karabin maszynowy

Historia
Prototypy

1938

Produkcja

1940–1945

Dane techniczne
Kaliber

13 mm

Nabój

13 X 64 mm

Taśma nabojowa

taśma metalowa

Wymiary
Długość

1170 mm

Długość lufy

550 mm

Masa
karabinu właściwego

16,6 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku

ok. 750 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

ok. 900 strz./min

MG 131 – lotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy o kalibrze 13 mm opracowany w 1938 roku w zakładach Rheinmetall-Borsig i produkowany w latach 1940–1945 dla potrzeb Luftwaffe. Głównie używano go do wyposażenia samolotów myśliwskich, ale także były montowane w wieżyczkach ciężkich samolotów oraz w wieżach zdalnie sterowanych, często w formie karabinów podwójnie sprzężonych[1]. Używany był między innymi w samolotach Bf 109, Me 410, Fw 190, Ju 88, Ju 290[1], He 177 i innych.

MG 131 był zasilany z taśmy nabojowej ciągłej albo rozsypnej. Waga pocisku w zależności od rodzaju (przeciwpancerny, zapalający, smugowy) wahała się w granicach 34 – 38,5 g, masa naboju wynosiła około 74 g, a prędkość początkowa w zależności od rodzaju amunicji – od 710 m/s do 770 m/s[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ju 290. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-07].
  2. Handbuch der Flugzeug Bordwaffenmunition 1936–1945 S. 78. www.lexpev.nl. s. 73–78. [dostęp 2021-05-07].