Przejdź do zawartości

Kazimierski Park Krajobrazowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierski Park Krajobrazowy
Ilustracja
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Położenie

gminy: Janowiec, Końskowola, Nałęczów, Kazimierz Dolny, Wąwolnica, Puławy, Karczmiska i Wilków,
gmina miejska Puławy[1]

Mezoregion

Płaskowyż Nałęczowski, Równina Bełżycka, Kotlina Chodelska, Małopolski Przełom Wisły, Równina Radomska

Data utworzenia

1979

Akt prawny

Uchwała Nr XX/60/79 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 27 kwietnia 1979 r.[1][2]

Powierzchnia

149,74 km²

Powierzchnia otuliny

246,44 km²

Obszary chronione

rezerwaty przyrody: 2 w parku oraz 1 w otulinie

Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kazimierski Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kazimierski Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kazimierski Park Krajobrazowy”
Ziemia51°19′35″N 21°59′30″E/51,326389 21,991667
Strona internetowa

Kazimierski Park Krajobrazowypark krajobrazowy w Polsce usytuowany w zachodniej części województwa lubelskiego.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

utworzony 27 kwietnia 1979 r. na podstawie projektu Zakładu Ochrony Przyrody PAN w Krakowie[3]. Część trójkąta turystycznego: PuławyKazimierzNałęczów[4]. Kazimierski Park Krajobrazowy został utworzony na powierzchni 136,7 km², zaś jego otulina liczyła około 250 km²[2]. Po korekcie granic zajmuje powierzchnię 149,74 km², a jego otulina liczy 246,44 km²[1]. Był pierwszym parkiem krajobrazowym na terenie województwa lubelskiego[5]. Obecnie jest jednym z 17 parków krajobrazowych w tym województwie. Utworzony został celem zachowania unikatowych w skali kraju elementów krajobrazu przyrodniczego i kulturowego.

Obejmuje fragmenty dwóch przyległych makroregionów: północno-zachodnią część Wyżyny Lubelskiej (a w jej obrębie głównie mezoregion Małopolski Przełom Wisły) oraz południowo-wschodni fragment mezoregionu Równiny Radomskiej[6] będącego częścią makroregionu Wzniesienia Południowomazowieckie.

Geologia

[edytuj | edytuj kod]

Tereny Parku to obszary cenne z punktu widzenia geologii, którymi na początku XIX w. interesował się m.in. Stanisław Staszic. Znaczący wpływ miały tu zlodowacenia, w czasie których wiatry osadziły tu wielkie ilości drobnych pyłów, tworzących obecnie pokrywy lessowe o grubości od kilkunastu do nawet 30 metrów. Jedną z najważniejszych atrakcji Parku jest gęsta sieć wąwozów lessowych, w okolicach Bochotnicy ich zagęszczenie jest największe w Europie i przekracza 10 km na km²[5]. Charakterystycznym elementem krajobrazu są również strome skarpy wiślane zbudowane ze skał wapiennych, których biel kontrastuje z zielenią porastających skarpy zespołów roślinnych. Skarpa przy ujściu Chodelki do Wisły osiąga wysokość 90 m i rozciąga się z niej wspaniały widok na całą okolicę. Wisła w granicach Parku zachowała swój naturalny, dziki charakter z licznymi odnogami, wyspami, łachami i starorzeczami.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na znaczne urozmaicenie rzeźby terenu na terenie Parku występuje duża różnorodność zespołów roślinnych, zwłaszcza dobrze zachowanych muraw kserotermicznych w okolicach Kazimierza Dolnego, Bochotnicy, Męćmierza i Dobrego[7]. Najcenniejsze florystycznie są niewielkie fragmenty muraw stepowych, które zachowały się na skarpie w Dobrem, w Mięćmierzu i na pobliskim wzgórzu Albrechtówka, na Górze Trzech Krzyży w Kazimierzu Dolnym i na skarpie w Janowcu na lewym brzegu Wisły[5].

Rezerwaty

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwaty przyrody na terenie parku:

Rezerwat na terenie otuliny:

Miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

W granicach parku znajduje się miasto Kazimierz Dolny oraz wsie, m.in. Bochotnica, Zbędowice, Rogów, Janowiec, Janowice, Wąwolnica, Rzeczyca, Witoszyn, Celejów, Wierzchoniów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Kazimierski Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-19].
  2. a b Uchwała Nr XX/60/79 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 27 kwietnia 1979 r. w sprawie utworzenia Kazimierskiego Parku Krajobrazowego. [w:] Dz. Urz. Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie Nr 4, poz. 24 [on-line]. 1979-06-12. [dostęp 2018-05-20].
  3. Piasecki K., 1989: Kazimierski Park Krajobrazowy. Wyd. PTTK Kraj, Warszawa, strona 6
  4. Powiat Puławski. Starostwo Powiatowe w Puławach, 2007-07-31. [dostęp 2012-07-17].
  5. a b c Krzysztof Załuski: Naturalnie w krainie lessowych wąwozów, Corner Media Sp. z o.o., Lublin , ISBN 978-83-946408-0-4
  6. Kazimierski Park Krajobrazowy. Zespół Parków Krajobrazowych Wyżyny Lubelskiej. [dostęp 2019-03-04].
  7. Marek Kucharczyk, Zespoły i zbiorowiska roślinne Kazimierskiego Parku Krajobrazowego, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, vol. LI, sectio C, Lublin, 1996

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]