Przejdź do zawartości

Kazuto Ioka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazuto Ioka
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1989
Sakai

Obywatelstwo

Japonia

Wzrost

165 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

słomkowa, junior musza

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

32

Zwycięstwa

29

Przez nokauty

15

Porażki

2

Remisy

1

  1. Bilans walk aktualny na 1 stycznia 2023.

Kazuto Ioka (jap. 井岡一翔 Ioka Kazuto; ur. 24 marca 1989 w Sakai)japoński bokser, aktualny zawodowy mistrz świata federacji WBA w wadze junior muszej (do 108 funtów) i były wagi słomkowej (do 105 funtów) WBC i WBA. Bratanek boksera Hirokiego Ioki.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie kariery amatorskiej zdobył osiem tytułów mistrza Japonii w wadze papierowej, w różnych kategoriach wiekowych. Rozegrał 105 walk, z których wygrał 95, w tym 64 przed czasem.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął 12 kwietnia 2009. Do lutego 2011 stoczył 6 walk, wszystkie wygrywając, w tym tytuł mistrza Japonii.

Już w siódmej walce otrzymał szansę walki o tytuł mistrza świata. 11 lutego 2011 w Kobe spotkał się z Tajem Oleydongiem Sithsamerchaiem, mistrzem świata organizacji WBC w wadze słomkowej. Po jednostronnym pojedynku wygrał przez techniczny nokaut w piątej rundzie (mając przeciwnika na deskach w pierwszej i ponownie w piątej rundzie) i został nowym mistrzem świata[1]. W pierwszej obronie tytułu, 10 sierpnia 2011, spotkał się z oficjalnym pretendentem Meksykaninem Juanem Hernándezem, wygrywając jednogłośnie na punkty[2]. W kolejnej obronie, 31 grudnia, znokautował w pierwszej rundzie Yodgoena Tora Chalermchaia[3].

20 czerwca 2012 w Osace doszło do walki unifikacyjnej z posiadaczem tytułu WBA, rodakiem Akirą Yaegashim. Po zaciętym, wyrównanym pojedynku zwyciężył Ioka jednogłośnie na punkty i w dziesiątej zawodowej walce zunifikował tytuły WBA i WBC[4]. Kilka dni później, 29 czerwca, ogłosił rezygnację z tytułu federacji WBC[5], a w październiku zrezygnował z tytułu WBA i przeszedł do wyższej kategorii.

31 grudnia 2012 w Osace zdobył wakujący (po awansie na supermistrza Nikaraguańczyka Romána Gonzáleza) tytuł mistrza regularnego WBA w wadze junior muszej. Pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie Meksykanina Jose Alfredo Rodrigueza, który był na deskach w pierwszej i szóstej rundzie[6].

22 kwietnia 2015 w Osace pokonał niejednogłośnie na punkty Argentyńczyka Carlosa Reveco (35-2, 19 KO), zdobywając tytuł mistrzowski w trzeciej kolejnej dywizji WBA kategorii muszej. Sędziowie punktowali dla Japończyka stosunkiem głosów 114:114, 115:113 i 116:113[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Został mistrzem świata w siódmej walce (Bokser.org) [dostęp 31-07-2011]
  2. Ioka keeps WBC 105lb belt (Fightnews.com) [dostęp 10-08-2011]
  3. Ioka zachował tytuł (Bokser.org) [dostęp 31-12-2011]
  4. Ioka zunifikował tytuły (Bokser.org) [dostęp 20-06-2012]
  5. Ioka renounces WBC belt (Fightnews.com) [dostęp 10-08-2012]
  6. Ioka wins vacant WBA 108lb belt (Fightnews.com) [dostęp 31-12-2012]
  7. Ioka znów na tronie, Takayama obronił tytuł. bokser.org. [dostęp 2015-04-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]