Przejdź do zawartości

Konstytucja Konga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstytucja Republiki Konga
Constitution de la République du Congo
Nazwa potoczna

Konstytucja Konga

Państwo

 Kongo

Data wydania

25 października 2015 – (referendum)

Data wejścia w życie

8 listopada 2015

Rodzaj aktu

konstytucja

Przedmiot regulacji

prawo konstytucyjne

Status

obowiązujący

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Konstytucja Republiki Konga – najważniejszy akt prawny (ustawa zasadnicza) Republiki Konga. Uchwalona została 6 listopada 2015 roku[1] po przeprowadzonym 25 października tego samego roku referendum[1].

Składa się z preambuły i 21 rozdziałów obejmujących 246 artykułów[2].

Tło historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Konstytucja z 2002 roku

[edytuj | edytuj kod]

Po tym, jak w 1997 roku, po zakończeniu wojny domowej, do władzy doszedł Denis Sassou-Nguesso[3][4] rozpoczęły się prace nad konstytucją.

Referendum konstytucyjne

[edytuj | edytuj kod]

Nowa konstytucja została zatwierdzona w przeprowadzonym w 2002 roku referendum konstytucyjnym, według informacji rządowych, 84,26% obywateli głosowało „za”[5].

Wyniki referendum
[edytuj | edytuj kod]
Wyniki referendum konstytucyjnego z 2002 roku[6]
Wybór Ilość oddanych głosów % głosów
Za 1 113 955 87,83%
Przeciw 154 375 12,17%
Głosy nieważne 49 908
Razem 1 318 238

Treść konstytucji

[edytuj | edytuj kod]

Konstytucja z 2002 roku wprowadzała silną funkcję prezydenta, niwelowała urząd premiera[7], a także osłabiała kompetencje władzy ustawodawczej[7]. Długość kadencji prezydenta została wydłużona do siedmiu lat (z limitem dwóch kadencji) oraz wprowadzała ograniczenie maksymalnego wieku kandydata – 70 lat[7][8]. Prezydent mógł także powoływać i odwoływać ministrów[5], natomiast parlament tracił możliwość odwoływania głowy państwa[5].

Kontrowersje wokół konstytucji

[edytuj | edytuj kod]

Partie przeciwne Sassou Nguesso skrytykowały projekt nowej konstytucji i wezwały ludzi do bojkotu referendum[5], argumentując, że proponowana konstytucja nada nadmierne uprawnienia urzędowi prezydenta[5].

Organizacje pozarządowe zajmujące się prawami człowieka potępiły proces głosowania, powołując się na nieprawidłowości w trakcie jego trwania[5], ponadto do nadzorowania referendum nie zostali zaproszeni międzynarodowi obserwatorzy[5].

Prace nad Konstytucją

[edytuj | edytuj kod]

Pomysł prac nad nową Konstytucją

[edytuj | edytuj kod]

Sassou Nguesso został wybrany prezydentem w 2002[9] oraz w 2009 roku[10]. Pod koniec swojej drugiej kadencji przekroczył granicę wieku 70 lat[11], co oznaczało, że nie będzie mógł kandydować ponownie. W tym samym czasie rządząca Kongijska Partia Pracy (PCT), z którą związany był Sassou Nguesso, rozpoczęła publiczną dyskusję na temat potrzeby nowelizacji konstytucji z 2002 roku. Opozycja zarzucała partii rządzącej[11], że nowa konstytucja zostanie wprowadzona tylko po to, by umożliwić prezydentowi możliwość ponownego kandydowania, sam Sassou Nguesso z początku nie dementował, ani nie zaprzeczał tym plotkom[12].

Protesty opozycji

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed ogłoszeniem oficjalnej daty referendum, przeciwnicy nowej konstytucji wezwali do demonstracji w Brazzaville. 27 września dziesiątki tysięcy ludzi maszerowało ulicami kongijskiej stolicy z okrzykami „Nie dla trzeciej kadencji”[11].

Proponowane zmiany

[edytuj | edytuj kod]

Projekt zakładał konstytucję zbudowaną z 246 artykułów[13]. Według projektu, konstytucja pozwalałaby na trzykrotne wybranie tej samej osoby na prezydenta, znosiła górną granicę wiekową 70 lat dla kandydatów, a także skracała długości kadencji prezydenckiej z siedmiu do pięciu lat[13]. Ustanawiała również stanowisko premiera jako szefa rządu (dotychczas to prezydent pełnił jego obowiązki, a urząd premiera nie istniał)[13].

Zmiany te pozwoliłyby prezydentowi Denisowi Sassou Nguesso, którego druga kadencja kończyła się w 2016 roku, ubiegać się o reelekcję[11][13].

Referendum konstytucyjne

[edytuj | edytuj kod]

Ostatecznie, 5 października 2015 roku, ogłoszono, że referendum w sprawie nowej konstytucji, odbędzie się 25 października[11].

Kampania przed referendum

[edytuj | edytuj kod]

Okres kampanijny został zarządzony na okres między 9, a 23 października 2015 roku[14]. Kampanię oficjalnie, swoim przemówieniem, otworzył minister spraw wewnętrznych Raymond Mboulou[14].

Protesty w trakcie kampanii

[edytuj | edytuj kod]

10 października, przez Brazzaville, przeszły protesty opozycji[15]. Ponieważ demonstracja została rozproszona przez policję, protestujący zaatakowali posterunki policji[15]. Według doniesień, w trakcie protestu cztery osoby zostały zastrzelone przez policjantów[15].

21 października protestujący ustawili barykady i płonące opony[16]. Do akcji tłumienia protestów włączyło się także wojsko. Przeciwnicy referendum zapowiedzieli bojkot głosowania, widząc w nim jedynie sposób na utrzymanie władzy przez Sassou Nguesso[16].

Paul-Marie Mpouele, lider opozycji, wezwał ludzi do sprzeciwu wobec referendum, ale przy tym do powstrzymania się od przemocy.

Tymczasem, siły bezpieczeństwa otoczyły dom Guya Brice Parfaita Kolélasa, lidera opozycyjnego Kongijskiego Ruchu na Rzecz Demokracji i Rozwoju Integralnego (MCDDI)[17], który brał udział w protestach[18].

Przebieg referendum

[edytuj | edytuj kod]

Głosowanie odbyło się pokojowo, nie zarejestrowano żadnych doniesień o przemocy. Frekwencja poprawiła się w miarę upływu dnia[19] (chociaż z początku wskazywano na niską frekwencję[20]). Zgłaszane jednak były problemy logistyczne, które miały uniemożliwiać głosowanie[19].

Pascal Tsaty Mabiala, lider Panafrykańskiego Związku na rzecz Demokracji Społecznej[17], argumentował 26 października, że z powodu niskiej frekwencji referendum należy unieważnić[19].

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Raymond Mboulou, minister spraw wewnętrznych, ogłosił wyniki referendum 27 października. Wynikało z nich, że za przyjęciem nowej konstytucji głosowało 92,96% osób[21], przy frekwencji wynoszącej 72,44% obywateli[21]. Koalicja opozycyjna nie zgodziła się z wynikiem i zapowiedziała protest oraz nieposłuszeństwo obywatelskie, do czasu wycofania dokumentu[22].

Protest opozycji
[edytuj | edytuj kod]

30 października, opozycja zorganizowała ceremonię upamiętniającą protestujących zabitych w dniach 20–21 października. Opozycja podała także, że według nich, zabito 17 osób (znacznie więcej niż wskazywały oficjalne dane)[23].

2 listopada opozycja ogłosiła, że rezygnuje ze swoich nieposłuszeństw obywatelskich[24].

Nowa konstytucja została oficjalnie przyjęta przez prezydenta Sassou Nguesso 6 listopada 2015 roku[25].

Treść Konstytucji

[edytuj | edytuj kod]

Konstytucja Republiki Konga składa się z preambuły i 246 artykułów, które znajdują się w obrębie 21 rozdziałów. W części z nich wydzielono podrozdziały.

Preambuła

[edytuj | edytuj kod]

W preambule zwraca się uwagę na to, że Republika Konga jest narodem świeckim, a także że państwo szanuje prawa człowieka. Ponadto, podkreśla się wartości demokratyczne.

W preambule stwierdza się, że integralną częścią Konstytucji są:

Rozdziały

[edytuj | edytuj kod]

Konstytucja Republiki Konga składa się z 21 rozdziałów, w tym z 246 artykułów[2].

Rozdział Treść Artykuły
I Państwo i suwerenność 1–7
II Podstawowe prawa i wolności 8–56
III Partie polityczne i opozycja 57–63
IV Władza wykonawcza 64–106
V Władza ustawodawcza 107–137
VI Stosunki między władzą wykonawczą, a ustawodawczą 138–165
VII Władza sądownicza 166–174
VIII Sąd Konstytucyjny 175–188
IX Sąd Dyscypliny Budżetowej 189–190
X Wysoki Sąd Sprawiedliwości 191–195
XI Rada Gospodarcza, Społeczna i Środowiskowa 196–199
XII Rzecznik Praw Obywatelskich 200–203
XIII Siły zbrojne 204–207
XIV Rady Regionalne 208–211
XV Rada Wolności i Komunikacji 212–213
XVI Komisja Praw Człowieka 214–216
XVII Traktaty i Umowy Międzynarodowe 217–223
XVIII Status byłych prezydentów 224–226
XIX Rady Konsultacyjne 227–239
XX Zmiany w Konstytucji 240–242
XXI Postanowienia końcowe 243–246

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Konstytucja Republiki Konga 2015. International Labour Organization.
  2. a b Konstytucja Republiki Konga [online], 2015, s. 2.
  3. MIĘDZY ARBITRAŻEM A ODPORNOŚCIĄ: PRAWA CZŁOWIEKA W KONGU. Fédération internationale pour les droits humains. [dostęp 2020-05-14]. (fr.).
  4. Republic of Congo 2nd Civil War. GlobalSecurity.org.
  5. a b c d e f g Congo approves new constitution. BBC News, 2002-01-24. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  6. Elections in Congo-Brazzaville. africanelections.tripod.com. [dostęp 2020-05-14].
  7. a b c John F. Clark, Petroleum revenues and political development in the Congo Republic: the democratic experiment and beyond, [w:] Matthias Basedau, Resource Politics in Sub-Saharan Africa, GIGA-Hamburg, 2005, s. 138–139, ISBN 978-3-928049-91-7 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  8. Konstytucja Republiki Konga [online], 2002, Rozdział V.
  9. Le putschiste Sassou devient officiellement. Congopage. [dostęp 2020-05-14]. (fr.).
  10. Elections in Congo-Brazzaville. africanelections.tripod.com. [dostęp 2020-05-14].
  11. a b c d e Congo-Brazzaville. La date du référendum constitutionnel fixée au 25 octobre – Jeune Afrique. JeuneAfrique.com, 2015-10-05. [dostęp 2020-05-14]. (fr.).
  12. Supporters of Congo President Sassou Nguesso rally for referendum. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  13. a b c d [Exclusif RFI dévoile le texte du projet de Constitution au Congo]. RFI, 2015-10-13. [dostęp 2020-05-14]. (fr.).
  14. a b Congo gears up to vote on extending veteran leader’s rule. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  15. a b c Four killed in protest over plan to extend Congo Republic president’s rule. Reuters, 2015-10-20. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  16. a b Army disperses anti-government protesters in Congo Republic. Reuters, 2015-10-21. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  17. a b Kongo | Polska Agencja Prasowa SA. www.pap.pl. [dostęp 2020-05-14].
  18. Calls for dialogue in Congo on eve of tense referendum. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  19. a b c Congo referendum should be annulled due to low turnout, opposition says. Reuters, 2015-10-26. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  20. Turnout low as Congo votes on extending presidential term. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  21. a b Over 90% vote to allow Congo leader’s bid to extend rule. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  22. Congo faces ‘civil disobedience’ campaign in referendum row. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  23. Congo opposition holds ceremony for killed protesters. Reuters, 2015-10-30. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  24. Congo opposition drops civil disobedience over election row. news.yahoo.com. [dostęp 2020-05-14]. (ang.).
  25. Nouvelle République: Le Président de la République a promulgué la nouvelle Constitution | adiac-congo.com: toute l’actualité du Bassin du Congo. adiac-congo.com. [dostęp 2020-05-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]