Przejdź do zawartości

Kościół św. Floriana w Lublanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Floriana
Cerkev sv. Florijana
kościół filialny
Ilustracja
Kościół św. Floriana
Państwo

 Słowenia

Miejscowość

Lublana

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Floriana

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

obraz Matki Bożej Bolesnej

Położenie na mapie Lublany
Mapa konturowa Lublany, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Floriana”
Położenie na mapie Słowenii
Mapa konturowa Słowenii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Floriana”
Położenie na mapie gminy miejskiej Lublana
Mapa konturowa gminy miejskiej Lublana, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Floriana”
46,046°N 14,509°E/46,046186 14,508669

Kościół św. Floriana (słoweń. cerkev sv. Florijana, Šentflorjanska cerkev) – kościół filialny, rzymskokatolicki znajdujący się w Lublanie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół wybudowany został jako wotum za ocalenie po pożarze Lublany w 1660. Budowę rozpoczęto w 1672, w cztery lata później była już ukończona nawa, w 1680 dzwonnica, a w 1696 kościół wzmiankowany jest jako poświęcony. Do świątyni dobudowano kaplice: w 1698 kaplicę Matki Bożej Bolesnej, w 1737 kaplicę Rany Ramienia Chrystusa[1].

Kościół od 1693 jest miejscem pielgrzymkowym, ze względu na znajdujący się w nim obraz Matki Bożej Bolesnej, uważany za cudowny[1].

W 1862 przy ścianie dzwonnicy wybudowano fontannę[1].

Na początku XX wieku kościół został przekształcony przez architekta Jože Plečnika. Wówczas to wejście boczne przejęło funkcję wejścia głównego, a wejście główne zamieniono w niszę, w której umieszczono rzeźbę Francesca Robby z 1727, przedstawiającą św. Jana Nepomucena, która to rzeźba została tu przeniesiona z kaplicy przy moście Črnuška[1].

Architektura i wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Kościół wybudowany jest w stylu barokowym, jednonawowy, z prostokątnymi kaplicami tworzącymi z nawą i prezbiterium plan krzyża łacińskiego. Portal (obecnie obramienie niszy z rzeźbą) pochodzi z drugiej ćwierci XVIII wieku. W fasadzie umieszczone są rzeźby św. Karola Boromeusza i cesarza Karola VI Habsburga z 1727 (powstała z okazji wizyty władcy w Lublanie). Nad bocznym wejściem znajduje się malowidło z przedstawieniem obrazu Matki Bożej Bolesnej, wykonane przez Janeza Potočnika[1].

Ołtarze:

  • ołtarz boczny, południowy Ecce homo (pierwotnie św. Volbenka) z końca XVII wieku, ufundowany przez mieszkańców Lublany, Andreja Revena i jego żony Anę. Ołtarz jest dziełem Mihaela Kuša. Rzeźba Ecce homo znajdująca się w ołtarzu, została przeniesiona w 1841 z Mostu Szewskiego[1],
  • ołtarz boczny świętych Kosmy i Damiana z końca XVII stulecia, z obrazem przypisywanym Franzowi Antonowi Nierenbergerowi[1],
  • ołtarz Matki Bożej Bolesnej (w kaplicy południowej) z 1704, z obrazem z 1639 pędzla Tomaža Kundiška[1],
  • sztukatorski ołtarz Rany Ramienia Chrystusa (w kaplicy północnej) z lat 1737–1738, dzieło Niklasa Reißmayera; z obrazem Chrystusa z krzyżem i raną na ramieniu[1],
  • ołtarz główny z lat 80. XVIII wieku, z obrazem namalowany przez Andreja Herrleina (1786)[1].

W kościele znajduje się też barokowa rzeźba przedstawiająca św. Antoniego Padewskiego, z pierwszej połowy XVIII wieku, przeniesiona w 1841 z Mostu Szewskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Ana Lavrič, “Podružnična cerkev sv. Florijana”, Pot po baročni Ljubljani, virtualna razstava sakralnih spomenikov [online], barok.zrc-sazu.si, 2012 [dostęp 2021-04-08].