Przejdź do zawartości

Mettichowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Mettichów
Herb Mettichów nad wejściem do pałacu w Dąbrowie
Herb Alcantarów (L) i Mettichów (P) nad wejściem do kościoła w Żelowicach

Mettichowie (również Tschentschau-Mettich) – śląski ród arystokratyczny.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ród Mettichów wywodził się z Czech[1].

W 1592 Mettichowie stali się właścicielami zamku w Łące Prudnickiej, który stał się centrem ich dóbr[2]. Byli oni wówczas właścicielami kilku wsi w okolicy Prudnika, między innymi Łąki Prudnickiej, Moszczanki, Niemysłowic, Klisina, Ściborzyc Małych[3], Piorunkowic[4], Wierzbia i części Rudziczki[5].

W XVII wieku Mettichowie byli właścicielami miasta Korfantów[6].

W 1604 roku księstwo raciborskie, w tym zamek znalazł się w rękach baronów Baltazara i Jerzego von Mettichów jako zastaw na sumę 116 000 talarów. Odbudowali oni zamek, a koszt prac oszacowano na 6000 talarów[7]. W 1609 roku po tym, jak dopłacono 28 000 talarów zamek stał się własnością baronów von Mettich[8][9][7]. Oprócz zamku Mettichowie otrzymali tartaki, młyny, odrębne budynki, różne prawa. Budowla była wtedy zniszczona, a baron zobowiązał się odrestaurować kaplicę i nie ograniczać fundacji na rzecz odprawiających w niej nabożeństwa księży[8][9]. Ornaty, kielichy i monstrancje należące do kolegiaty zamkowej zostały spisane i według akt komory książęcej miały zostać zwrócone Kościołowi[9]. Na początku XVII wieku zamek uległ przebudowie, w wyniku której fasada kaplicy zyskała barokowy wygląd[10].

W latach 1615–1617 Joachim von Tschetschau-Mettich ufundował pałac w Dąbrowie[1].

Mettichowie byli protestantami. W 1605 cesarz w uznaniu rodu nadał Joachimowi Mettichowi tytuł barona[2]. W 1629 cesarz Ferdynand II Habsburg wysłał kapitana La Mordima i jezuitę Cygnaeusa, żeby zmusili Joachima Metticha i jego poddanych do przejścia na katolicyzm[11].

Od 1629 Joachim Tschetschau-Mettich był właścicielem Chmielowic, a od ok. 1667 Żerkowic. Obie wsie zostały sprzedane w 1740 baronowi Larischowi.

Od 1668 do 1682 Karl Joachim von Mettich był właścicielem Jaryszowa.

W 1724 miasto Prudnik odkupiło Piorunkowice i część Rudziczki od hrabiego Józefa Metticha i jego żony[5].

Anna i Maria von Mettich w 1829 sprzedały swoje zadłużone dobra generałowej Colomb, w tym między innymi dobra w Łące Prudnickiej, Niemysłowicach, Spalonym Dworze i Chocimiu[11].

W latach 1865–1866 z inicjatywy grafiny Caroliny von Mettich (zmarła 31 maja 1865) nastąpiła przebudowa kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Żelowicach[12]. Nad wejściem do kościoła znajduje się kartusz z herbem Mettichów[13].

Zamki, pałace, posiadłości

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zamek, Dąbrowa – Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2020-08-22] (pol.).
  2. a b Łąka Prudnicka [online], Zamki znane i nieznane [dostęp 2020-08-22] (pol.).
  3. Uchwała Nr XLIV/412/18 z dnia 29 sierpnia 2018 r. – Dziennik Urzędowy Województwa Opolskiego.
  4. Piorunkowice [online], www.palaceslaska.pl [dostęp 2020-08-22].
  5. a b Andrzej Dereń, Tygodnik Prudnicki – Archiwum odkrywcy: Żołnierz z obrazu [online], tygodnikprudnicki.pl, 16 lutego 2011 [dostęp 2020-08-22].
  6. Stolica Gminy Korfantów [online], Nyskie Księstwo Jezior i Gór [dostęp 2020-08-22] (pol.).
  7. a b Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 27.
  8. a b Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 24.
  9. a b c Grzegorz Wawoczny: Zamek w Raciborzu. s. 15.
  10. Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. s. 47.
  11. a b Za: Agata Dendewicz, Franciszek Dendewicz, Niemysłowice w XVII i XVIII wieku [online], niemyslowice.info [dostęp 2020-08-26].
  12. Jolanta Sąsiadek, Na kawę do hrabiny Caroliny [online], kosciol.wiara.pl, 25 maja 2009 [dostęp 2020-09-05].
  13. Piotr Czyszkowski, Radosław Bugajski, Bez nas nie wejdziecie. Tajemniczy kościół w Żelowicach. [online], Radio Wrocław, 11 lutego 2020 [dostęp 2020-09-05] (pol.).