Przejdź do zawartości

Manihiki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manihiki
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne atolu
Państwo

 Nowa Zelandia

Terytorium stowarzyszone

 Wyspy Cooka

Akwen

Ocean Spokojny

Archipelag

Północne Wyspy Cooka

Powierzchnia

5,4 km²

Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość


212
39,25 os./km²

Położenie na mapie Wysp Cooka
Mapa konturowa Wysp Cooka, u góry znajduje się punkt z opisem „Manihiki”
Położenie na mapie Oceanii
Mapa konturowa Oceanii, po prawej znajduje się punkt z opisem „Manihiki”
Ziemia10°24′S 161°00′W/-10,400000 -161,000000
Mapa wyspy

Manihiki – atol wchodzący w skład Północnych Wysp Cooka, należący administracyjnie do terytorium zależnego Nowej ZelandiiWyspy Cooka. Atol stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.

Atol ma powierzchnię 5,4 km², a zamieszkany jest przez 212 mieszkańców (dane na 2016 rok). W skład atolu wchodzi 6 większych wysp i kilkadziesiąt drobnych wysepek, z których najważniejsze to: Tauhunu, Porea, Hakamaru, Ngake i Murihiti.

Na atolu znajdują się dwie miejscowości: Tauhunu położona na wyspie o tej samej nazwie i zamieszkana przez 65 osób (dane szacunkowe na 2007) oraz Tuako położona na wyspie Ngake.

Atol został odkryty w 1822, a od 1888 wraz z innymi wyspami archipelagu stanowi protektorat brytyjski, zwany od 1891 Cook Islands Federation. W 1901 atol wraz z całymi Wyspami Cooka został przekazany Nowej Zelandii. Od początku XX wieku do atolu roszczenia zgłaszały Stany Zjednoczone. W 1980 roku został podpisany traktat pomiędzy Nową Zelandią a Stanami Zjednoczonymi, na mocy którego Stany Zjednoczone uznały zwierzchność Nowej Zelandii nad wyspami.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności zamieszkującej atol Manihiki[1]:

1971 1976 1981 1986 1996 2001 2006 2011 2016
452 266 405 508 668 515 356 239 212

Od połowy XX wieku, pomimo wysokiego przyrostu naturalnego, liczba ludności atolu spada. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest emigracja zarobkowa na największą i najludniejszą spośród Wysp Cooka Rarotongę oraz do Nowej Zelandii[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cook Islands 2016 Census Main Report [online], Ministry of Finance and Economic Management, s. 16 [dostęp 2021-11-26].
  2. Wiesław Maik, Australia, Oceania, Antarktyda, Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Kurpisz, 1998, s. 191, ISBN 83-87621-02-1, OCLC 42656234 [dostęp 2021-11-28].
  3. Tadeusz Olszewski, Geografia ekonomiczna Australii i Oceanii, Wyd. 2 uaktualnione, Warszawa: Państwowe Wydaw. Ekonomiczne, 1988, s. 343, ISBN 83-208-0536-8, OCLC 749373056 [dostęp 2021-11-28].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]