Przejdź do zawartości

Marcel Rigout

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcel Rigout
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1928
Verneuil-sur-Vienne

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 2014
Limoges

Minister szkoleń zawodowych Francji
Okres

od czerwca 1981
do lipca 1984

Przynależność polityczna

Francuska Partia Komunistyczna

Poprzednik

Marcel Debarge

Następca

Michel Delebarre

Marcel Rigout (ur. 10 maja 1928 w Verneuil-sur-Vienne, zm. 23 sierpnia 2014 w Limoges[1]) – francuski polityk, długoletni działacz Francuskiej Partii Komunistycznej, deputowany i minister.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu robotnik, pracował jako murarz i w przemyśle metalurgicznym, odbył też szkolenie w zawodzie tokarza. Od połowy lat 40. związany ze środowiskiem komunistów w Limoges. W 1948 ukończył szkołę partyjną prowadzoną przez PCF. Od 1951 etatowy działacz partii komunistycznej, był członkiem kierownictwa młodzieżówki UJRF. W 1956 wszedł w skład sekretariatu PCF w departamencie Haute-Vienne, w 1959 objął dyrektorskie stanowisko w partyjnej gazecie „L’Écho du Centre”, które zajmował do 1987. Od 1961 członek władz centralnych komunistów[2].

Od 1967 do 1968, od 1973 do 1981 i od 1986 do 1988 wykonywał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego III, V, VI, VII, VIII kadencji[1]. W latach 1970–2001 wchodził w skład rady departamentu Haute-Vienne[2]. Od czerwca 1981 do lipca 1984 był ministrem szkoleń zawodowych w drugim i trzecim rządzie premiera Pierre’a Mauroy[1][3]. W 1987 odszedł z komitetu centralnego i stanowiska w gazecie. W 1990 wystąpił z PCF, później współtworzył ugrupowanie Alternative démocratie socialisme[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Marcel Rigout. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2021-02-20]. (fr.).
  2. a b c Vincent Brousse: Rigout Marcel. maitron.fr, 8 września 2014. [dostęp 2022-06-08]. (fr.).
  3. Les Gouvernements et les assemblées parlementaires sous la Ve République. assemblee-nationale.fr, lipiec 2004. [dostęp 2021-02-28]. (fr.).