Przejdź do zawartości

Michaił Bań

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Bań
Міхаіл Бань
Pełne imię i nazwisko

Michaił Wiktarawicz Bań

Data i miejsce urodzenia

1 października 1950
Dubowo

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Michaił Wiktarawicz Bań (biał. Міхаіл Віктаравіч Бань, ros. Михаил Викторович Бань, Michaił Wiktorowicz Bań; ur. 1 października 1950 w Dubowie w rejonie krasnosłobodzkim) – białoruski funkcjonariusz służb specjalnych i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 października 1950 roku we wsi Dubowo, w rejonie krasnosłobodzkim obwodu bobrujskiego Białoruskiej SRR, ZSRR[a]. W 1973 roku ukończył Białoruski Uniwersytet Państwowy. Skończył także specjalistyczną szkołę wyższą KGB ZSRR. Posiada stopień pułkownika. W latach 1975–1980 pracował jako pracownik operacyjny w Pińskim Wydziale Miejskim Zarządu KGB[1]. W latach 1980–1984 był[2] pracownikiem operacyjnym w Zarządzie KGB w obwodzie brzeskim[1]. W latach 1984–1986 pełnił funkcję szefa Drohiczyńskiego Biura Rejonowego Zarządu KGB. W latach 1986–1993 pracował jako zastępca szefa wydziału, szef wydziałów w Zarządzie KGB w obwodzie brzeskim. W latach 1993–1994 był zastępcą kierownika Zarządu KGB w obwodzie grodzieńskim. Od 1994 roku pełnił funkcję zastępcy kierownika Zarządu KGB w obwodzie brzeskim[2].

Działalność parlamentarna

[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Drohiczyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 16[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego, Obrony i Walki z Przestępczością[5]. Był bezpartyjny[3], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Ukrainy[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji Bezpieczeństwa Narodowego[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[8]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów I kadencji zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Cztery medale ZSRR[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Michaił Bań jest żonaty[2]. W 1995 roku mieszkał w Brześciu[3].

  1. Książka Kto jest kim w Białorusi jako miejsce urodzenia Michaiła Bania podaje wieś „Dubawa” we współczesnym rejonie soligorskim. Obecnie w tym rejonie nie ma miejscowości o tej nazwie, a najbardziej podobna nazewniczo jest wieś „Dubowo” w krasnosłobodzkim sowiecie osiedlowym. W momencie urodzin Michaiła Bania istniał rejon krasnosłobodzki obwodu bobrujskiego i Dubowo prawdopodobnie znajdowało się w jego składzie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kto…, s. 25
  2. a b c d e Kto…, s. 26
  3. a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №28-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  6. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
  7. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  8. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.