Przejdź do zawartości

Mieszko, książę Nowogródka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mieszko, książę Nowogródka – młodzieńczy utwór Adama Mickiewicza z 1817.

Utwór jest spolszczeniem satyrycznej powiastki filozoficznej Voltaire’a zatytułowanej Éducation d’un prince[1]. Dzieło przedstawia konflikt między racjonalnym i oświeconym władcą, a jego zacofanymi duchownymi doradcami[1]. Utwór został zaprezentowany na spotkaniach Towarzystwa Filomatów w październiku 1818 i styczniu 1819[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]