Przejdź do zawartości

Monitorowanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Monitorowanie – zorganizowany sposób obserwacji, zwykle ciągły i długoterminowy, przy pomocy kamery, wideorejestratora lub urządzeń pomiarowych. „Monitorować” w znaczeniu „śledzić, obserwować, nadzorować” (bez użycia kamer) to wyraz modny (nadużywany), który nie uzyskał aprobaty językoznawców[1].

Monitorowanie w systemach bezpieczeństwa

[edytuj | edytuj kod]

W systemach bezpieczeństwa wyróżnia się trzy rodzaje monitoringu:

  • z nadzorem (człowiek lub maszyna dokonuje analizy obserwowanego materiału)
  • bez nadzoru (materiał obserwacyjny jest gromadzony w formie zapisu (najczęściej wideo))
  • mieszany (materiał jest nadzorowany i gromadzony)

Monitorowanie w informatyce i telekomunikacji

[edytuj | edytuj kod]

W organizacjach zajmujących się nowoczesnymi technikami (informatycznymi i telekomunikacyjnymi) wyróżnia się monitorowanie operacyjne oraz planistyczne.

Monitorowanie operacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na monitorowanie operacyjne składa się zarządzanie awariami, konfiguracją oraz bezpieczeństwem:

  • zarządzanie awariami: wczesne wykrywanie problemów oraz podejmowanie odpowiednich działań w celu ich wyizolowania i usunięcia. Udostępnia komunikaty opisujące aktywne połączenia i stan wykorzystywanego sprzętu
  • zarządzanie konfiguracją: nadzór nad konfiguracją poszczególnych urządzeń i sieci jako całości oraz ewentualne zmiany konfiguracji. Zmiana konfiguracji to podstawowa technika określania i naprawy awarii, stąd ścisłe powiązanie z zarządzaniem awariami.
  • zarządzanie bezpieczeństwem: obejmuje powiadamianie osób odpowiedzialnych o próbach nieuprawnionego dostępu na poziomie okablowania, sieci, serwera plików i zasobów (które mogą dotyczyć wartości materialnych i niematerialnych) oraz na poziomie aplikacji.

Monitorowanie planistyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Zarządzanie wydajnością: dotyczy zliczania poszczególnych pozycji, na przykład pakietów, żądań dostępu do dysków i dostępu do określonych programów. Budowanie baz wiedzy na temat dostępu do systemów.
  • Zarządzanie rozliczaniem: naliczanie opłat za korzystanie z sieci przez użytkowników. Dopasowanie opłat do obciążenia posiadanych zasobów sieciowych. Pomiary kosztów utrzymania.
  • Zarządzanie zmianami: zbieranie danych do planowania rozwoju systemów. Wsparcie dla reengineeringu procesów zachodzących w organizacji oraz w wykorzystaniu systemów sieciowo-informatycznych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Markowski: Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. PWN, 2012