Przejdź do zawartości

Muzeum Ziemi Prudnickiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Ziemi Prudnickiej
Ilustracja
Główna siedziba Muzeum Ziemi Prudnickiej
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Prudnik

Adres

ul. Bolesława Chrobrego 5
48-200 Prudnik

Data założenia

1929

Dyrektor

Marcin Husak

Oddziały
Położenie na mapie Prudnika
Mapa konturowa Prudnika, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Prudnickiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Prudnickiej”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Prudnickiej”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Prudnickiej”
Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Prudnickiej”
Ziemia50°19′17,850″N 17°34′58,318″E/50,321625 17,582866
Strona internetowa

Muzeum Ziemi Prudnickiejmuzeum regionalne w Prudniku zawierające zbiory z dziedziny archeologii, etnografii i historii południowej części obecnego województwa opolskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Otwarcie muzeum w Prudniku 10 maja 1959. Na zdjęciu widoczny m.in. Antoni Błaszczyński

Początki muzeum sięgają roku 1912, kiedy to miejski radny – Emil Metzner w testamencie przekazał miastu zgromadzone przez siebie pamiątki historyczne[1]. Od 1929 do 1945 muzeum znajdowało się w ratuszu zajmując tam dwie sale[2].

Po II wojnie światowej muzeum wznowiło działalność 10 maja 1959[3] z inicjatywy Józefa Wierzyńskiego, początkowo jako filia Muzeum Śląska Opolskiego, w średniowiecznych basztach oraz w budynku do nich przylegających. Wcześniej baszty służyły różnym celom, jako: arsenał, więzienie miejskie, wieża ciśnień, schronisko młodzieżowe, więzienie Gestapo[2].

Samodzielność Muzeum Ziemi Prudnickiej uzyskało w roku 1968[4]. Po roku 1999 było intensywnie rozbudowywane (m.in. odbudowano trzecie skrzydło istniejące przed wojną)[5]. Obecnie jest finansowane przez gminę Prudnik.

W styczniu 2010 roku muzeum rozszerzyło działalność poprzez uruchomienie nowego obiektu przy ul. Królowej Jadwigi 23 jako Centrum Tradycji Tkackich[6].

W 2017 partnerskie miasto Northeim podarowało muzeum 200 eksponatów, które zostały tam wywiezione podczas II wojny światowej[1].

Muzeum prowadzi współpracę z muzeum w Karniowie, Muzeum Wsi Opolskiej, Muzeum Śląska Opolskiego, Muzeum w Wodzisławiu Śląskim, Muzeum Miejskim „Dom Gerharta Hauptmanna” w Jeleniej Górze, Muzeum Ostrawskim, Muzeum Powiatowym w Nysie i Muzeum Ziemi Śląskiej w Opawie[7].

Obiekty

[edytuj | edytuj kod]
Obiekty Muzeum Ziemi Prudnickiej

W skład Muzeum Ziemi Prudnickiej wchodzą następujące obiekty[5]:

Zbiory

[edytuj | edytuj kod]

W zbiorach archeologicznych szczególną wartość prezentują zabytki z okresu kultury łużyckiej, pochodzących ze stanowiska w Dytmarowie i Strzebniowie (obecnie dzielnica Gogolina).

Zbiory etnograficzne prezentują stroje regionalne, narzędzia i przedmioty używane w gospodarstwach domowych w okolicznych wsiach.

Zbiory historyczno–artystyczne obejmują dokumenty, druki, wyroby rzemieślnicze, atrybuty cechowe, broń białą i palną.

Do najcenniejszych zabytków należy pergamin księcia Władysława Opolczyka z 1384 roku. W muzeum znajdują się także wydawnictwa w języku polskim i niemieckim z XIX i XX wieku oraz eksponaty związane z powstaniami śląskimi, plebiscytem na Górnym Śląsku i przesiedleniami po 1945 roku.

Ekspozycje stałe

[edytuj | edytuj kod]
Ekspozycja „ginące zawody”
Ekspozycja „Stanisław Szozda – krótka historia wielkiego sukcesu”

Aktualnie w muzeum prezentowane są następujące ekspozycje stałe:

  • „Ginące zawody”, związana z zawodem kołodzieja i stolarza[11]
  • „Prudnicka fabryka tekstylna”, poświęcona Zakładom Przemysłu Bawełnianego „Frotex”, zawiera między innymi pokój Samuela Fränkla, gabinet Maxa Pinkusa, laboratorium oraz ręcznie malowane wzorniki tekstylne[12]
  • „Galeria pod 2 basztami”, kolekcja obrazów olejnych, pasteli, akwareli oraz prac ceramicznych, największy zbiór dzieł artystki w Polsce[13]
  • „Stanisław Szozda – krótka historia wielkiego sukcesu”, poświęcona Stanisławowi Szoździe, przedstawia między innymi jego medale z igrzysk Olimpijskich i Mistrzostw Świata, puchary, pamiątki, koszulki i rowery, na których jeździł[14]
  • „Trzy źródła – jedno miasto”, poświęcona historii Prudnika, jako pierwsza w muzeum jest wzbogacona multimediami i dostępna w języku polskim, angielskim, niemieckim i czeskim[15]
  • „Spojrzenie przez gardinkę. Wielokulturowość Górnego Śląska na przykładzie Ziemi Prudnickiej”, poświęcona przemianom jakie dokonały się na Śląsku po II wojnie światowej, związane z przesiedleniami ludności na Śląsk i ze Śląska[16]
  • „Jak to ze lnem było”, poświęcona obróbce lnu
  • „Dom śląski”

Oprócz ekspozycji stałych muzeum organizuje wystawy czasowe o szerokiej tematyce – od historii ziemi prudnickiej, poprzez rozwój lokalnych rzemiosł do prezentacji różnorodnych form sztuki współczesnej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jan Poniatyszyn, Niemcy przekazują swoje zbiory prudnickiemu muzeum [online], Niemcy przekazują swoje zbiory prudnickiemu muzeum, 11 listopada 2017 [dostęp 2020-03-14] (pol.).
  2. a b Prudnik – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], web.archive.org, 18 czerwca 2017 [dostęp 2020-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-18].
  3. Krzysztof Strauchmann, 60 lat działalności muzeum Ziemi Prudnickiej. To dzieło ludzi z pasją [online], Nowa Trybuna Opolska, 13 maja 2019 [dostęp 2020-03-14] (pol.).
  4. Grzegorz Weigt, Jubileusz 60-lecia prudnickiego muzeum [online], 11 maja 2019 [dostęp 2020-03-14] (pol.).
  5. a b Historia i czasy obecne Muzeum – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  6. Jan Poniatyszyn, Spotkanie w prudnickim Centrum Tradycji Tkackich [online], Spotkanie w prudnickim Centrum Tradycji Tkackich, 22 kwietnia 2010 [dostęp 2020-03-14] (pol.).
  7. Współpraca – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  8. Arsenał – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  9. Centrum Tradycji Tkackich – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  10. Wieża Woka – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  11. Ginące zawody – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  12. Wystawa „Prudnicka fabryka tekstylna” Centrum Tradycji Tkackich Oddział Muzeum Ziemi Prudnickiej Prudnik – NaszeMiasto.pl [online], prudnik.naszemiasto.pl, 3 grudnia 2014 [dostęp 2020-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20] (pol.).
  13. Galeria sztuki – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  14. Stanisław Szozda – krótka historia wielkiego sukcesu – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  15. Trzy źródła – jedno miasto – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].
  16. Spojrzenie przez gardinkę. Wielokulturowość Górnego Śląska na przykładzie Ziemi Prudnickiej – Muzeum Ziemi Prudnickiej [online], www.muzeumprudnik.pl [dostęp 2020-03-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]