Przejdź do zawartości

Léon Brunschvicg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Léon Brunschvicg
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1869
Paryż

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1944
Aix-les-Bains

podpis

Léon Brunschvicg (ur. 10 listopada 1869 w Paryżu, zm. 18 stycznia 1944 w Aix-les-Bains) – francuski filozof, przedstawiciel idealizmu oraz założyciel czasopisma filozoficznego, „Revue de métaphysique et de morale”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował filozofię na Sorbonie, a w 1909 roku został profesorem filozofii na tej uczelni. Następnie poślubił Cécile Kahn, francuską sufrażystkę, z którą miał czworo dzieci.

Wraz z zajęciem Francji przez Niemcy w 1940 roku został wyrzucony z uczelni. Osiedlił się na południu Francji, gdzie zajął się upowszechnianiem nauk Michela de Montaigne'a, Kartezjusza oraz Blaise'a Pascala. Część jego prac została wydana w Szwajcarii. Jego interpretacja nauk Kartezjusza zapoczątkowała nurt nowego idealizmu.

Publikacja dzieł zebranych Brunschvicga została ukończona po tym, jak w 2001 rodzina otrzymała niepublikowane wcześniej materiały przechowywane w Rosji.

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • La Modalité du jugement, Paris: Alcan, 1897.
  • Spinoza et ses contemporains, Paris: Alcan, 1923.
  • L'idéalisme contemporain, Paris: Alcan, 1905.
  • Les étapes de la philosophie mathématique, Paris: Alcan, 1912.
  • L'expérience humaine et la causalité physique, Paris: Alacn, 1922.
  • Le progrès de la conscience dans la philosophie occidentale, Paris: Alcan, 1927.
  • La Physique au vingtième siècle, Paris: Hermann, 1939.
  • La Raison et la religion, Paris: Alcan, 1939.
  • Héritage de mots, héritage d'idées, Paris: PUF, 1945.
  • Agenda retrouvé, 1892-1942, Paris: Minuit, 1948.
  • La philosophie de l'esprit, Paris: PUF, 1949.
  • De la vraie et de la fausse conversion, Paris: PUF, 1950.
  • ECRITS PHILOSOPHIQUES:
    • I. L'Humanisme de l'occident. Descartes, Spinoza, Kant, Paris: PUF, 1951.
    • II. L'orientation du rationalisme, Paris: PUF, 1954.
    • III. Science - Religion, Paris: PUF, 1958.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • René Boirel, Brunschvicg. Sa vie, son œuvre avec un exposé de sa philosophie, Paris: PUF, 1964.
  • Marcel Deschoux, La philosophie de Léon Brunschvicg, Paris: PUF, 1949.
  • Gary Gutting, French Philosophy in the Twentieth Century, Cambridge University Press, 2001.
  • Marta Ples, Od epistemologii do krytycznej analizy dziejów. Studium filozofii Léona Brunschvicga, Katowice 2012.