Przejdź do zawartości

Luca Marenzio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luca Marenzio
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 października 1553
Coccaglio

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1599
Rzym

Gatunki

muzyka poważna muzyka renesansu

Zawód

kompozytor

Luca Marenzio (ur. 18 października 1553 w Coccaglio koło Brescii, zm. 22 sierpnia 1599 w Rzymie) – włoski kompozytor i śpiewak, uważany za przedstawiciela manieryzmu w muzyce.

Uczył się muzyki prawdopodobnie w Brescii u Giovanniego Contina. 1574–1578 był śpiewakiem na dworze kardynała Cristoforo Madruzzo w Rzymie. 1578-1586 pozostał w służbie kardynała Ludovico d’Este na jego dworze w Rzymie i Ferrarze. Zdobył wtedy sławę kompozytora, wydając większość swoich utworów. Po śmierci kardynała przez rok podróżował w poszukiwaniu posady. 1588–1589 przygotował oprawę muzyczną na uroczystości ślubne na dworze księcia Ferdinando de’ Medici. W ostatnich latach życia nie miał stałej funkcji. Od 1589 był kapelmistrzem na dworze kardynała Aldobrandiniego, później służył także u księcia Virginio Orsiniego. Odbył też podróż do Polski, gdzie pełnił funkcję nadwornego kapelmistrza na dworze króla Zygmunta III Wazy (1595–1598) w Krakowie i Warszawie. Zmarł wkrótce po powrocie do Włoch.

Marenzio był czołowym madrygalistą końca XVI w. Utwory swe opierał zarówno na prostych, anonimowych tekstach, jak i na poezji Petrarki czy Torquata Tassa. Nie ograniczał się do muzycznych ilustracji słów, lecz dążył do oddania ogólnego nastroju i wyrazu emocjonalnego tekstu. W tym celu stosował zróżnicowane środki muzyczne: imitację, chromatykę, dysonanse, nieoczekiwane zmiany harmoniczne. Kompozycje: świeckie – 9 ksiąg madrygałów na 5 gł. (Wenecja 1580-85,1594-99), 6 ksiąg madrygałów na 6 gł. (Wenecja 1581-87, 1591, 1595), "Madrigali spirituali" na 5 gł. (Rzym 1584), 5 ksiąg villanelli i canzonett na 3 gł. (Wenecja 1584-87); religijne (wydane po śmierci): 75 motetów "Sacrae cantiones", "Completorium et antiphonae" (zaginione).

Wybrane utwory

[edytuj | edytuj kod]
  • Ahi, dispietata morte!,
  • Amatemi ben mio,
  • Dissi a l'amata e mia lucida stella,
  • Donna da vostri sguardi, Part I,
  • Non è dolor nel mondo, Part II,
  • Fuggirò tanto Amore, Part III,
  • Hodie Christus natus est,
  • Io piango,
  • O Sacrum Convivium,
  • O Rex gloriae,
  • Tribus miraculis

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 256. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • Józef Chomiński, Krystyna Wilkowska-Chomińska: Historia muzyki. T. 1. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 205. ISBN 83-224-0383-6. (pol.).
  • The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]