Przejdź do zawartości

Nataniel (Krykota)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nataniel
Petro Krykota
Arcybiskup łucki i wołyński
ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1959
Zalucie

Arcybiskup łucki i wołyński
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia wołyńska

Śluby zakonne

31 marca 1986

Diakonat

22 maja 1986

Prezbiterat

7 grudnia 1986

Nominacja biskupia

25 czerwca 2015

Chirotonia biskupia

5 sierpnia 2015

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 sierpnia 2015

Miejscowość

Poczajów

Miejsce

Ławra Poczajowska

Konsekrator

Onufry (Berezowski)

Współkonsekratorzy

Marek (Petrowcy), Teodor (Hajun), Paweł (Łebid), Mitrofan (Jurczuk), Hiob (Tywoniuk), Ireneusz (Seredni), Bartłomiej (Waszczuk), Sergiusz (Hensycki), Antoni (Fiałko), Pitirim (Starynski), Augustyn (Markewycz), Anatol (Hładky), Włodzimierz (Moroz), Eleuteriusz (Kozorez), Agapit (Bewcyk), Pantelejmon (Baszczuk), Melecjusz (Jehorenko), Aleksy (Hrocha), Nikodem (Horenko), Włodzimierz (Melnyk), Pantelejmon (Łuhowy), Eulogiusz (Hutczenko), Aleksander (Nesterczuk), Antoni (Borowyk), Pantelejmon (Poworozniuk), Filaret (Kuczerow), Longin (Żar), Roman (Kymowycz), Klemens (Weczeria), Efrem (Jarinko), Tichon (Czyżewski)

Nataniel, imię świeckie Petro Hryhorowicz Krykota (ur. 12 lipca 1959 w Zaluciu w obwodzie wołyńskim) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył techniczną szkołę zawodową w Łucku (1977). Trzy lata później, po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, podjął naukę w seminarium duchownym w Odessie, które ukończył w 1984. Przez kolejne cztery lata studiował na Moskiewskiej Akademii Duchownej. Od II roku nauki żył w ławrze Troicko-Siergijewskiej, zaś 31 marca 1986 namiestnik Ławry, archimandryta Aleksy, dokonał jego postrzyżyn mniszych, nadając mu imię zakonne Nataniel. 22 maja 1986 biskup włodzimierski i suzdalski Serapion, w soborze Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu, wyświęcił go na hierodiakona. 7 grudnia tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie[1].

Od 1988 do 1997 był nauczycielem w seminarium duchownym w Odessie. W tym czasie, w 1990 otrzymał godność igumena, zaś w 1996 – archimandryty. W 1997 został rektorem seminarium duchownego przy ławrze Poczajowskiej[1]. W 2014 otrzymał prawo noszenia dwóch krzyży napierśnych z ozdobami[1].

24 czerwca 2015 otrzymał nominację na biskupa szumskiego, wikariusza eparchii tarnopolskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się w soborze Przemienienia Pańskiego w Ławrze Poczajowskiej 5 sierpnia pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[2]. Równocześnie z obowiązkami biskupa pomocniczego sprawował obowiązki rektora seminarium duchownego w Poczajowie. W styczniu 2016 został zwolniony z obydwu urzędów i skierowany do eparchii wołyńskiej jako jej wikariusz z tytułem biskupa kamień-koszyrskiego[3]. W październiku tego samego roku został mianowany ordynariuszem tejże eparchii[4]. 17 sierpnia 2019 r. został podniesiony do godności arcybiskupa[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]