Przejdź do zawartości

Niżny Groń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niżny Groń
Ilustracja
Widok oz polany Sosnów
Państwo

 Polska

Pasmo

Pieniny, Karpaty

Wysokość

605 m n.p.m.

Położenie na mapie Pienin
Mapa konturowa Pienin, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Niżny Groń”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Niżny Groń”
Ziemia49°25′22,5″N 20°28′31,0″E/49,422917 20,475278

Niżny Groń (605 m) – porośnięty lasem, mało wybitny szczyt w obrębie miasta Szczawnica w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Wznosi się w Małych Pieninach na północnych, stromo opadających do doliny Grajcarka stokach Palenicy i Gronia. Jest porośnięty lasem o nazwie Hulina[1].

Pomiędzy Niżnym Groniem a położonymi wyżej i również porośniętym lasem Groniem i Palenicą ciągnie się równoleżnikowo pas łąk. Są na nim dwa domy należące do osiedla Hulina (część Szczawnicy). W dolnej, zachodniej części tych łąk wypływa niewielki potok uchodzący do Grajcarka[1]

Dawniej północny stok Niżnego Gronia nazywano Huliną. W miejscowej gwarze słowo hulina oznaczało wąski żleb lub rynnę, którymi spuszczano drzewo w dół stoku. Na Hulinę często wychodzili kuracjusze szczawnickich uzdrowisk „dla widoku na Pieniny”. Budują go wapienie pstre i wapienie warstwy jarmuckiej. W 1935 r. ziemianin Adam Stadnicki na obszarze 52 ha utworzył leśny rezerwat przyrody. W latach 1937–1938 na dużą skalę jednak wyrębywano tu las, a w 1943 i 44 katastrofalna wichura wyłamała pozostałe drzewa[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-11].
  2. Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.