Przejdź do zawartości

Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
pyelonephritis
ilustracja

Odmiedniczkowe zapalenie nerek (łac. pyelonephritis) – jedna z najcięższych chorób zakaźnych układu moczowego[1]. Czynnikiem etiologicznym w 80% jest Escherichia coli[1]. Przebieg może być ostry lub przewlekły. W przeciwieństwie do zakażenia ostrego postać przewlekła przebiega skąpoobjawowo lub bezobjawowo aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydolności nerek (ich nieodwracalnego uszkodzenia).

Przewlekle odmiedniczkowe zapalenie nerek jest następstwem powstania blizn w nerce po nieleczonym lub zbyt późno leczonym ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek. U dzieci z odpływem pęcherzowo-moczowodowym zmiany takie określane są jako nefropatia refluksowa. Wiadomo obecnie, że zmiany bliznowate w nerkach mogą powstawać u dzieci bez jakiejkolwiek wady układu moczowego, po przebytym w pierwszych latach życia zapalenia układu moczowego. Może prowadzić do przewlekłej niewydolności nerek.

Objawy

[edytuj | edytuj kod]
  • ból w lędźwiach promieniujący do pachwiny
  • gorączka od 37-38 stopni
  • dreszcze, nudności lub wymioty
  • parcie na pęcherz moczowy z pieczeniem i bólem przy oddawaniu moczu
  • mocz z domieszką krwi lub kłaczkami
  • leukocyturia
  • osłabienie
  • bóle głowy

Do niecharakterystycznych objawów należą:

  • Pobolewania w okolicy lędźwiowej (czasami obustronne).
  • Nadciśnienie tętnicze.
  • Osłabienie.
  • Długotrwale utrzymujące się zmiany w moczu: niewielki białkomocz, obecność dużej ilości bakterii w moczu.

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Kuracja antybiotykowa i picie dużej ilości płynów w celu wypłukania bakterii z układu moczowego to standardowe postępowanie przy zapaleniu nerek.

Zalecenia ogólne

[edytuj | edytuj kod]
  • Ograniczenie aktywności fizycznej jest zazwyczaj zalecane.
  • Nie ma specjalnej diety przy braku objawów niewydolności nerek, zalecany jest sok żurawinowy.
  • Konieczna jest współpraca z lekarzem i nielekceważenie jego zaleceń, nawet przy braku dolegliwości, stosowanie zaleconych leków odkażających oraz systematyczne zgłaszanie się na wyznaczone badania kontrolne.

Leczenie farmakologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Konieczne jest przewlekłe (miesiące, lata) stosowanie leków odkażających drogi moczowe. Czasami są zalecane leki zakwaszające mocz. Jeśli chorobie towarzyszy nadciśnienie tętnicze, konieczne jest stosowanie leków obniżających ciśnienie.

Klasyfikacja ICD10

[edytuj | edytuj kod]
kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: N10 Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
ICD-10: N11 Przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
ICD-10: N11.0 Niezaporowe przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek związane z odpływem
ICD-10: N11.1 Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek związane z przeszkodą dla odpływu moczu
ICD-10: N11.8 Inne przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
ICD-10: N11.9 Przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, nieokreślone
ICD-10: N12 Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek nieokreślone jako ostre lub przewlekłe

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Vera Y. Chung i inni, Severe acute pyelonephritis: a review of clinical outcome and risk factors for mortality, „Hong Kong Medical Journal = Xianggang Yi Xue Za Zhi”, 20 (4), 2014, s. 285–289, DOI10.12809/hkmj134061, ISSN 1024-2708, PMID24625386 [dostęp 2017-12-06].