Pilatus PC-8 Twin Potter
Pilatus PC-8 Twin Potter | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
28 listopada 1967 |
Liczba egz. |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 x Lycoming IO-540GBs |
Moc |
290 KM (220 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
15,60 m |
Długość |
10,50 m |
Wysokość |
3,65 m |
Powierzchnia nośna |
32,40 m² |
Masa | |
Własna |
1 550 kg |
Startowa |
2 700 kg |
Zapas paliwa |
400 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
260 km/h |
Prędkość przelotowa |
225 km/h |
Prędkość minimalna |
72 km/h |
Prędkość wznoszenia |
6 m/s |
Pułap |
5 500 m |
Zasięg |
1 100 km |
Rozbieg |
160 m |
Dobieg |
130 m |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
9 pasażerów | |
Przestrzeń ładunkowa | |
720 kg ładunku | |
Użytkownicy | |
Szwajcaria |
Pilatus PC-8 Twin Potter – szwajcarski samolot wielozadaniowy opracowany jako rozwiniecie Pilatus PC-6.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Firma Pilatus po dziesięciu latach produkcji Pilatus PC-6 zdecydowała się na modernizację tej sprawdzonej i popularnej konstrukcji. Konstruktorzy starali się zachować jak największą kompatybilność z poprzednikiem. Modyfikacji poddano tylko te elementy, które miały służyć przebudowie samolotu na wersję dwusilnikową. Prototyp został oblatany 28 listopada 1967 r. przez Rolfa Böhma[1]. Maszyna, po dokonaniu szeregu poprawek, wykazała się zadowalającymi właściwościami lotnymi. Jednakże, przy zachowaniu charakterystyk krótkiego startu i lądowania poprzednika, nie dawała możliwości przetransportowania większego ładunku użytecznego. W 1968 r. PC-8 został zaprezentowany na pokazach ILA w Hanowerze. Nie zdecydowano się na dalszy rozwój tej konstrukcji, gdyż nie stanowiła znaczącego postępu[2]. Projekt porzucono w styczniu 1969 r., jedyny istniejący egzemplarz maszyny został skasowany[3].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Dwusilnikowy samolot wielozadaniowy w układzie zastrzałowego górnopłatu. Kadłub o przekroju prostokątnym, wyposażony w drzwi po obu stronach. Dostęp do kabiny załogi zapewniają oddzielne drzwi. Kabina pasażerska mieści 9 foteli, po ich usunięciu powstawała obszerna ładownia. Skrzydło o profilu NACA_64 514, konstrukcji jednodźwigarowej, pokrycie pracujące. Podparte pojedynczym zastrzałem, na krawędzi spływu wyposażone w dwuszczelinowe klapy i jednoszczelinowe lotki. W płacie były zamontowane zbiorniki paliwa o pojemności 400 litrów. Podwozie stałe, trójpunktowe z kółkiem ogonowym. Napęd stanowiły dwa silniki Lycoming IO-540GBs napędzające trójłopatowe śmigła Hartzell o średnicy 2 m.[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Das grosse Porter-Piloten-Stelldichein. Aeroklub der Schweiz. [dostęp 2024-04-29]. (niem.).
- ↑ a b Skrzydlata Polska 1970 ↓, s. 18.
- ↑ The Aviation History Photo Archive. AirHistory.net. [dostęp 2024-04-29]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- PC-8 "Twin-Porter". „Skrzydlata Polska”. 7/1970, 15 lutego 1970. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.