Przejdź do zawartości

Piotr Zaremba (podpułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Zaremba
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

15 października 1872

Data i miejsce śmierci

9 marca 1939
Poznań

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Poznań Powiat

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie)

Piotr Zaremba (ur. 15 października 1872[1], zm. 9 marca 1939 w Poznaniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii generała Hallera. Pełnił służbę na stanowisku adiutanta przybocznego ministra spraw wojskowych. W tym czasie przysługiwał mu, obok stopnia wojskowego, tytuł „przydzielony do Sztabu Generalnego”[2]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Poznań, a jego oddziałem macierzystym był 57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 84. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W latach 1923–1926 był przydzielony z 57 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat na stanowisko komendanta[5][6][7]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 42. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8].

Mieszkał w Poznaniu[9]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII”[1].

Zmarł 9 marca 1939 w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu (kwatera L-48-36a)[10].

Piotr Zaremba był dwukrotnie żonaty: z Marią Nowicką miał syna Jerzego (1896–1980), natomiast z drugą żoną – Jadwigą Nadiną von Herwarth (1879–1935), miał synów: Piotra (1910–1993) i Pawła (1915–1979).

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 991.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 599.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 176, 965.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 28.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 287, 400, 1475.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 262, 343, 1344.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 15.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 167.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 897.
  10. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2021-09-03].
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 287.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]