Piotr Zabłocki
Piotr Zabłocki (przed 1928) | |
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 maja 1956 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
6 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
oficer sztabu piechoty dywizyjnej |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Piotr Zabłocki (ur. 30 lipca 1897 w Zaleszczykach, zm. 4 maja 1956 w Gdyni) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 30 lipca 1897 w Zaleszczykach jako syn Jana[1]. Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich i służył w stopniu plutonowego w szeregach 6 pułku piechoty w składzie III Brygady. Za swoje czyny męstwa podczas I wojny światowej otrzymał Order Virtuti Militari[2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4], a później do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[5][6]. W latach 20. był oficerem 28 pułku piechoty w Łodzi, w tym w 1923, 1924 jako oficer nadetatowy był oficerem sztabu dowództwa piechoty 10 Dywizji Piechoty[7][8], w 1928 komendantem obwodowym przysposobienia wojskowego[9][10]. Służąc w Łodzi był od stycznia 1925 do lutego 1927 i od marca 1928 do stycznia 1929 prezesem Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej[11][10]. W 1932 był komendantem placu Gniezno[12]. W kwietniu 1934 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowogródek na stanowisko komendanta[13]. 1 września 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Nowogródek, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant Rejonu Uzupełnień”.
Do końca życia pozostawał w stopniu majora w stanie spoczynku[14]. Zmarł po ciężkiej chorobie 4 maja 1956 w Szpitalu Miejskim w Gdyni. Pochowany 7 maja 1956 na cmentarzu Witomińskim w Gdyni[14] (kwatera 58-7-14)[15]. Był żonaty, miał dzieci[14].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6351
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[16][10]
- Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ mjr Piotr Zabłocki [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-11-02] .
- ↑ Edward Skarbek: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920. T. 6 Pułk Piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, s. 40.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 416.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 359.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 182.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 32.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 91, 206.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 69, 192.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 44.
- ↑ a b c Major Piotr Zabłocki. „Echo”, s. 1, Nr 294 z 11 grudnia 1928.
- ↑ Mariusz Goss, Bożena Lidia Szmel Łódzki OZPN. 80 lat. 1920–2000. Ludzie, fakty, kluby, wyd. gia, Katowice 2000, s. 169.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 508.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
- ↑ a b c Piotr Zabłocki. Nekrolog. „Dziennik Bałtycki”. Nr 108, s. 6, 6–7 maja 1956.
- ↑ Piotr Zabłocki. gdynia.artlookgallery.com/. [dostęp 2018-05-27].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Dowódcy batalionów 28 Pułku Strzelców Kaniowskich
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Ludzie sportu związani z Łodzią
- Ludzie urodzeni w Zaleszczykach
- Ludzie związani z Gnieznem
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Przysposobienia Wojskowego
- Pochowani na cmentarzu Witomińskim w Gdyni
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polscy działacze piłkarscy
- Urodzeni w 1897
- Wojskowi związani z Łodzią
- Zmarli w 1956
- Żołnierze III Brygady Legionów Polskich