Przejdź do zawartości

Pyŏgam Kaksŏng

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyŏgam Kaksŏng
Data i miejsce urodzenia

1575
Poŭn

Data śmierci

1660

Nauczyciel

Puhyu Sŏnsu

Następca

Ch'wimi Such'o

Zakon

sŏn

Pyŏgam Kaksŏng (ur. 1575, zm. 1660) – koreański mistrz sŏn o silnym nastawieniu doktrynalnym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Poŭn w prowincji Ch’ungbuk. Jego rodzinne nazwisko to Kim.

Nie jest pewne, kiedy został mnichem. Wiadomo, że praktykował w wielu słynnych klasztorach. Został uczniem Puhyu Sŏnsu.

Podczas japońskiej inwazji na Koreę wstąpił do armii za swojego nauczyciela i wyróżnił się w służbie. Awansował podczas pobytu w klasztorze Pongŭn, ale zrezygnował z pozycji i odseparował się od świata. W 1624 roku za panowania króla Injo (pan. 1623–1649) wielu mnichów zaangażowało się w odbudowę twierdzy Namhan. Pyŏgam Kaksŏng został wyznaczony kierownikiem prac i twierdzę odbudowano w ciągu trzech lat. Za tę pracę został obdarzony tytułem "Wielkiego Mistrza Sŏn Wonjo Gugila Szerzącego Nauki w Poŭn".

Wkrótce nastąpiła kolejna inwazja - tym razem Mandżurów - i Pyŏgam Kaksŏng podjął się zorganizowania armii. Zebrał około 3000 ludzi i ruszył na północ, ale po drodze otrzymał informację o poddaniu się więc odstąpił od planu.

Powrócił do klasztoru Hwaŏm, w którym poświęcił się praktyce i studiom.

Zmarł w 1660 roku[1].

Pisma mistrza i jego ocena

[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Pyŏgam Kaksŏng wychował wielu bardzo różnorodnych uczniów. Stali się oni jednymi z najbardziej widocznych mistrzów tego czasu. Mówiło się nawet o "ośmiu sektach" pod Pyŏgamem.

Kładł wielki nacisk na zjednoczenie sŏnu i kyo (doktryny). Szczególnie próbował zharmonizować sŏn i szkołę hwaŏm i czynił to w odmienny od Sŏsana Taesy sposób.

  • Sŏnwonjipdojunggyŏrui (Rozwiązanie wątpliwości w Diagramie Pochodzenia Sŏn)
  • Kanhwagyŏrui (Rozwiązanie wątpliwości w obserwowaniu niejasności)
  • Sŏngmunsang uich'o (Wyjątki z buddyjskich rytuałów pogrzebowych)[2].

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. s. 183, 184
  2. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Ss. 184

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]