Przejdź do zawartości

Rekonesans

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rekonesans – wstępne zapoznanie się z czymś w określonym terenie; w terminologii wojskowej jest częścią pracy dowódcy w terenie, polegającą na skonfrontowaniu i umiejscowieniu w terenie wniosków z oceny przeciwnika oraz ustaleniu (wskazaniu) elementów zadania oraz decyzji podjętej z mapy[1], w kartografii - dokonanie elementarnych pomiarów i obliczeń terenu. Również zapoznanie się z porządkiem i przebiegiem ćwiczeń itp.
To: misja podejmowana w celu uzyskania w drodze bezpośredniej obserwacji lub wykorzystania innych metod wykrywania informacji o działaniach i środkach przeciwnika albo danych meteorologicznych, hydrologicznych lub geograficznych określonego obszaru[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Czas, miejsce i sposób przeprowadzenia rekonesansu podporządkowany jest jego celowi oraz rozpatrywanej w nim problematyce. Elementem determinującym przebieg rekonesansu jest styl pracy dowódcy, jego doświadczenie i osobowość. Dowódca decyduje, w jakim celu, kiedy, gdzie i z kim uda się w teren. Szef sztabu opracowuje szczegółowe wytyczne dotyczące przeprowadzenia rekonesansu. Uwzględnia go w planie pracy sztabu. Wytyczne te są przekazywane podczas informowania operacyjnego lub odprawy koordynacyjnej.

Rekonesans ma na celu konfrontację przyjętej koncepcji rozegrania walki z warunkami terenowymi, oraz udokładnienie zadań i ich koordynację.

Przejazd oraz wykonywanie czynności w punkcie pracy powinny odbywać się z zachowaniem zasad maskowania i bezpieczeństwa. Skład i środki grup rekonesansowych do wyjazdu w teren powinny być ograniczone do niezbędnego minimum, a drogi dojazdu winny zapewnić warunki maskowania. Punkty pracy grup rekonesansowych należy maskować i chronić.

Grupa rekonesansowa – grupa wyznaczona przez dowódcę lub sztab do przeprowadzenia rekonesansu rejonów przyszłych działań bojowych, rozmieszczania wojsk lub sprzętu technicznego, stanowisk (punktów) dowodzenia itp[3][4].

Plan rekonesansu

[edytuj | edytuj kod]

Plan rekonesansu wykonuje się w formie dokumentu pisemno-graficznego.

Część pisemna obejmuje:

  • cel i organizację rekonesansu
  • skład i wyposażenie grup rekonesansowych
  • organizację łączności, ochrony i ubezpieczenia w czasie dojazdu i pracy w punktach
  • układ i treść rozpatrywanych zagadnień

Część graficzna zawiera:

  • drogi dojazdu
  • punkty pracy i spotkania z innymi uczestnikami
  • rejony przyszłych działań
  • plan walki oddziału

Prowadzenie rekonesansu

[edytuj | edytuj kod]

Rekonesans przeprowadzany jest w ramach procesu dowodzenia w zależności od jego celu i potrzeb. Umiejscowiony może być w trzech miejscach procesu podejmowania decyzji[5]:

  • po analizie zadania po wydaniu zarządzenia przygotowawczego (jako tzw. „studium terenowe”),
  • w czasie rozważania wariantów działania,
  • po podjęciu decyzji (w ramach stawiania zadań podwładnym w terenie).

Jego miejsce i ilość zależy między innymi od[6]:

  • czasu którym dowódca dysponuje na planowanie działań,
  • poziomu bezpieczeństwa w terenie,
  • znajomość terenu przyszłych działań.
Przebieg rekonesansu (wariant połączony)[7]
  • przybycie w rejon prowadzenia rekonesansu,
  • postawienie zadań dla grupy ubezpieczenia,
  • zajęcie punktu rekonesansowego przez dowódcę i podwładnych,
  • orientowanie topograficzne,
  • ocena przeciwnika na kierunku działania,
  • umiejscowienie w terenie zamiaru przełożonego, zadań i położenia sąsiadów i pododdziałów wsparcia,
  • umiejscowienie w terenie zadania oddziału
  • taktyczna ocena terenu
  • praca myślowa dowódcy (ew. wspólna z podwładnymi)
  • opracowanie wariantów działania
  • ocena wariantów działania i podjęcie decyzji
  • opracowanie planu działania
  • postawienie zadania podwładnym
  • opuszczenie punktu rekonesansowego

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]