Przejdź do zawartości

Roman Pillardy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Pillardy
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1940
Świętochłowice

Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Brązowa Odznaka im. Janka Krasickiego Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Roman Edward Pillardy (ur. 23 sierpnia 1940 w Świętochłowicach) – polski przedsiębiorca, polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Gabrieli. W 1958 podjął pracę w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Chorzowie, w 1959 w Zarządzie Wojewódzkim Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w 1962 w ZW ZMS w Opolu (jako kierownik wydziału, a potem wiceprzewodniczący). W 1961 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie był I sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej oraz członkiem Komitetu Wojewódzkiego (w 1983 zasiadał w jego egzekutywie), a od 1967 do 1972 kierownikiem kancelarii I sekretarza KW. W 1969 ukończył prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1972 został szefem Radia Opole, natomiast w 1980 redaktorem naczelnym Ośrodka Telewizyjnego w Katowicach. Należał do Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. W latach 1985–1989 pełnił mandat posła na Sejm PRL IX kadencji z okręgu Chorzów, zasiadając w Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, Komisji Spraw Zagranicznych oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o konsultacjach społecznych i referendum. Od 1986 był członkiem Komisji Propagandy Komitetu Centralnego PZPR[1].

Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw środków masowego przekazu.

Pełni wysokie, w tym kierownicze funkcje w różnych spółkach.

Odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim (2000)[2] i Komandorskim (2005)[3] Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w działalności w Towarzystwie Przyjaciół Śląska. Posiada także Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Srebrny i Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Złotą, Srebrną i Brązową Odznakę im. Janka Krasickiego, odznakę honorową Zasłużony Działacz Kultury oraz odznakę „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]