Przejdź do zawartości

Rozkład Pareta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozkład Pareta
Gęstość prawdopodobieństwa
Ilustracja
Gęstość prawdopodobieństwa rozkładu Pareta dla różnych k  oraz xm = 1. Oś odciętych odpowiada parametrowi Dla dążącego do nieskończoności rozkład zbiega do gdzie to delta Diraca.
Dystrybuanta
Ilustracja
Dystrybuanta rozkładu Pareta dla różnych oraz Oś odciętych odpowiada parametrowi
Parametry

parametr skali (liczba rzeczywista)
parametr kształtu (liczba rzeczywista)

Nośnik

Gęstość prawdopodobieństwa

Dystrybuanta

Wartość oczekiwana (średnia)

dla

Mediana

Moda

Wariancja

dla

Współczynnik skośności

dla

Kurtoza


dla

Entropia

Funkcja tworząca momenty

nieokreślona

Funkcja charakterystyczna

Odkrywca

Vilfredo Pareto

Rozkład Pareta[a] (od nazwiska Vilfreda Pareta) – ciągły rozkład prawdopodobieństwa, spełniający potęgowe prawo skalowania[1], występujący m.in. w naukach społecznych, geofizyce i aktuariacie. Poza ekonomią jest czasem nazywany rozkładem Bradforda.

Pareto oryginalnie używał tego rozkładu do opisu alokacji dóbr w społeczeństwie, gdyż jak zauważył większa część bogactwa dowolnego społeczeństwa jest w posiadaniu niewielkiego procenta jego członków.

Idea ta jest czasem wyrażana jako tzw. zasada Pareta, mówiąca, że 20% populacji posiada 80% bogactwa. Konkretne wartości mogą być jednak inne w zależności od parametrów rozkładu.

Rozkład Pareta występuje też w wielu innych sytuacjach, w szczególności:

  • częstości występowania słów w długich tekstach (kilka słów jest używanych często, wiele słów rzadko),
  • rozmiary osiedli ludzkich (mało dużych miast, dużo małych wsi),
  • wielkości plików przesyłanych protokołem TCP w internecie (dużo małych plików, mało dużych plików),
  • klastry kondensatu Bosego-Einsteina w okolicach zera Kelwina,
  • pojemność złóż ropy naftowej (mało dużych pól naftowych, dużo małych pól),
  • czas wykonywania procesu obliczeniowego przez superkomputer (niewiele długich procesów, dużo krótkich),
  • rozmiar ziarenek piasku,
  • rozmiar meteorytów,
  • liczba gatunków w rodzaju (intuicyjnie: im większy rodzaj, tym większa skłonność badaczy do podzielenia go na dwa mniejsze dla lepszego oddania indywidualnych cech zawierających się w nim gatunków),
  • powierzchnia spalona podczas pożaru lasu,
  • rozmiar finansowej odpowiedzialności ubezpieczyciela w związku z wypadkami losowymi jego klientów przy ubezpieczeniu OC, AC oraz od wypadków przy pracy.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. W literaturze przedmiotu można spotkać dopełniacz nazwiska w postaci nieodmienionej, czyli „rozkład Pareto”, co jest jednak niezgodne z polskimi zasadami deklinacji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]