Przejdź do zawartości

Stanisław Bereś

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Bereś
Stanisław Nowicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1950
Wrocław

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XX, XXI w.

Stanisław Bereś, ps. Stanisław Nowicki (ur. 4 maja 1950 we Wrocławiu) – polski poeta, historyk literatury, medioznawca, krytyk literacki, tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Profesor w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego; wcześniej w Instytucie Filologii Polskiej UWr (1973–2003), w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (1979–1987) oraz na Uniwersytecie Charles’a de Gaulle’a Lille 3 we Francji (1987–1993). W latach 1996–2011 redaktor Telewizyjnych Wiadomości Literackich (TVP 2, TV Polonia), w latach 1997–1998 magazynu kulturalnego Latarnik (TV Polonia) oraz w roku 2003 programu publicystycznego „Jatka Kulturalna” (TVP 3); członek jury Nagrody Literackiej Nike (1996–2004). Od roku 2006 juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Prowadzi cykl spotkań z pisarzami w Teatrze Polskim we Wrocławiu „Magiel literacki” (od 2006). W roku 2012 redaktor portalu edukacyjnego Telewizjaliteracka.pl, od 2013 roku redaktor naczelny serii naukowej Biblioteki Narodowej.

Opublikował 23 książki (4 przełożone na języki obce) i ok. 550 artykułów, szkiców i recenzji na łamach czasopism krajowych, emigracyjnych oraz zagranicznych. Zrealizował kilkaset odcinków programów telewizyjnych, 3 filmy dokumentalne, 6 wykładów multimedialnych.

Jego żoną była aktorka Monika Braun.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Wybór niezobowiązujący (Wydawnictwo Literackie 1983).
  • Lem über Lem. Gespräche (Insel Verlag, Frankfurt am Main 1986).
  • Rozmowy ze Stanisławem Lemem (Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987).
  • Pół wieku czyśćca. Rozmowy z Tadeuszem Konwickim (pod ps. Stanisław Nowicki; Aneks, Londyn 1987; Przedświt, Warszawa 1987; Oficyna Wydawnicza Interim, Warszawa 1990; Kraków 2002; przekł. franc. Un demi-siècle de purgatoire, Noir sur Blanc, Paryż 1993).
  • Ostatnia wileńska plejada. Szkice o poezji kręgu Żagarów (PEN, Warszawa 1991).
  • Już tylko sen (Aneks, Londyn 1990).
  • Historia nie byle jaka o dziejach dzielnego Chluptaka (Aneks, Londyn 1991).
  • Poètes de l’Apocalypse. Anthologie de poésie en polonais, hébreu et yiddish (1939–1945) (PUL, Lille 1991; wraz z D. Beauvois, J.M. Delmaire, M. Laurent).
  • La Nouvelle Vague Polonaise. Anthologie des oeuvres poetiques (Centre d’Etudes de la Culture Polonaise, Lille 1992).
  • Uwięziony w śmierci. O twórczości Tadeusza Gajcego (PEN, Warszawa 1992).
  • Rozdarta kurtyna. Rozważania nie tylko o teatrze (Aneks, Londyn 1993; wraz z Kazimierzem Braunem).
  • Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI. T. 1 (WAB; Warszawa 2002).
  • Tako rzecze... Lem (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002).
  • Szuflada z Atlantydy. Szkice o literaturze polskiej XX wieku (Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2002).
  • Salon III Rzeczypospolitej, czyli Spotkania w salonie prof. Józefa Dudka (Atut, Wrocław 2006).
  • Historia i fantastyka. Rozmowy z Andrzejem Sapkowskim (SuperNowa, Warszawa 2005).
  • Wojaczek wielokrotny. Wspomnienia, relacje, świadectwa (Biuro Literackie, Wrocław 2008, wraz z Katarzyną Batorowicz-Wołowiec)
  • Gajcy. W pierścieniu śmierci (Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2016)

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Opracowania

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajcy, Wybór poezji. Misterium niedzielne (wstęp, opracowanie, noty; Ossolineum, Biblioteka Narodowa, Kraków 1992).
  • Andrzej Jochelson, Kronika. Semipałatyńsk-Wrocław (Wirydarz, oprac., wstęp).
  • Stanisław Kowalczyk, Kradzieże brylantów (wstęp, wybór, opracowanie, posłowie; Atut, Wrocław 2006).
  • Lem: Reaktywacja. Kongres Lemologiczny (wstęp, redakcja; Warstwy, Wrocław 2022).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]