Przejdź do zawartości

Stanisław Taper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Taper
major lekarz major lekarz
Data urodzenia

22 stycznia 1883

Data śmierci

28 września 1945

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Piechoty k.k. Landwehry,
8 Batalion Sanitarny

Stanowiska

lekarz naczelny pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)

Stanisław Taper (ur. 22 stycznia 1883, zm. 28 września 1945) – polski doktor medycy, major lekarz służby zdrowia Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 stycznia 1883[1]. Ukończył studia medyczne z tytułem doktora.

Był naczelnym lekarzem 17 pułku piechoty k.k. Landwehry w Rzeszowie[2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 8 batalionu sanitarnego w Toruniu[5][6]. W styczniu 1939 był wiceburmistrzem Wejherowa[7].

Grób mjra Stanisława Tapera na starym cmentarzu w Wejherowie

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-05-13].
  2. a b Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 3, Nr 15 z 2 kwietnia 1916. 
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1217.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1098.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1170.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1063.
  7. Siedem strzałów w plecy kaszubskiego burmistrza. branach.pl. [dostęp 2017-10-31].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]