Przejdź do zawartości

Stulisz miotłowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stulisz miotłowy
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

stulisz

Gatunek

stulisz miotłowy

Nazwa systematyczna
Sisymbrium polymorphum (Murray) Roth

Stulisz miotłowy (Sisymbrium polymorphum (Murray) Roth) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w pasie od Europy wschodniej po Mongolię. W Polsce współcześnie występuje tylko w Niecce Nidziańskiej na kilku stanowiskach: Rezerwat przyrody Krzyżanowice, Rezerwat przyrody Skorocice, Rezerwat przyrody Skotniki Górne, Rezerwat przyrody Przęślin, Gacki, Mozgawa, Aleksandrów i Gniazdowice[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostan
Łodyga
Rozgałęziona, do 70 cm wysokości.
Liście
Równowąskie, całobrzegie.
Kwiaty
Jasnożółte, o płatkach długości 5-6,5 mm, zebrane w grono.
Owoce
Równowąskie łuszczyny o długości 15-25 mm i szerokości 1 mm, odstające od łodygi. Szypułki skośnie wzniesione, o długości 5-7 mm, cieńsze od łuszczyn[3].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Rośnie tylko na wychodniach gipsu, w murawach kserotermicznych. Kwitnie w maju i czerwcu. Gatunek charakterystyczny związku Festuco-Stipion oraz zespołu Sisymbrio-Stipetum capillatae[4].

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-10] (ang.).
  3. a b Kaźmierczakowa R. 2001. Stulisz miotłowy. s. 152-154. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  4. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  5. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  6. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  7. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.