Przejdź do zawartości

Spit (wspinaczka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spit firmy Stubai wraz z plakietką i nakrętką. Podczas nakręcania plakietki wysuwający się z otworu w skale trzpień powoduje rozpieranie dwóch naciętych, sprężystych tulejek stożkowatymi klinami
Osadzony w murze spit (po lewej) z wpiętym do plakietki karabinkiem i liną

Spit (wspinaczka) – nazywany również nitem, rodzaj kotwy do osadzania w skale stałych punktów asekuracyjnych lub zjazdowych. Spit składa się z:

  • umieszczanej w skalnym otworze rurki,
  • wbijanego w tę rurkę klinowatego trzpienia, powodującego rozpieranie się rurki w otworze,
  • wkręcanej do środka rurki śruby z plakietką, przez którą przekłada się karabinek (przeważnie będący częścią ekspresu).

Otwory w skale służące do osadzania spitów wykonuje się wiertarką ze specjalnym wiertłem lub spitownicą (wówczas w charakterze wiertła wykorzystywana jest rurka będąca częścią osadzanego spita).

W porównaniu z innymi stałymi punktami asekuracyjnymi – ringami, spity są łatwiejsze do szybkiego osadzania, ale też mniej niezawodne i nie tak trwałe. Ponadto, odkręcane plakietki spitów bywają przedmiotem kradzieży. Osadzanie spitów nazywane jest spitowaniem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Craig Luebben: Wspinaczka w skale. tłumaczenie: Tomasz Kliś. Łódź: „Galaktyka”, 2006. ISBN 83-89896-51-6.
  • Allen Fyffe, Iain Peter: Podręcznik wspinaczki. Łódź: „Galaktyka”, 2003. ISBN 83-87914-09-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]