Przejdź do zawartości

Scipio del Campo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb rodziny

Scipio del Campo – rodzina włoska przybyła do Rzeczypospolitej z Włoch, osiadła na Ukrainie, Białorusi i w Galicji. Piotr del Campo o przydomku „Scipio” był gubernatorem księstwa Bari we Włoszech. Jako marszałek królowej Bony, przybył w jej orszaku w 1518 r. do Polski. Jego potomkowie osiedli na Litwie, gdzie weszli w posiadanie dóbr na terenie Grodzieńszczyzny[1]. W kolejnych pokoleniach część z nich osiadła na Ukrainie.

Koligacje

[edytuj | edytuj kod]

Ród Scipio del Campo był skoligacony poprzez małżeństwa z przedstawicielami następujących rodów: Baranowicze h. Junosza, Brześciańscy h. Sas, Bystrejowie, Byszewscy h. Abdank, ks. Druccy-Lubeccy h. Druck, Firlejowie h. Lewart, Grabowscy h. Pobóg, Grotowscy, Gutowscy h. Ślepowron, Józefowicz-Hlebicccy h. Leliwa, Jabłonowscy h. Grzymała, Judyccy h. Radwan, Kopciowie h. Kroje, Kuniccy h. Bończa, Lewiccy h. Rogala, Micutowie h. Gozdawa, Olędzcy h. Rawicz, książęta Połubińscy h. Jastrzębiec, Próchniccy h. Korczak, ks. Radziwiłłowie h. Trąby, Suchodolscy h. Ślepowron, Syruciowie h. Doliwa, Świeżawscy h. Paprzyca, hr. Tarnowscy h. Leliwa, Weiglowie, Wybranowscy h. Poraj, Ziembiccy.

Posiadłości rodowe

[edytuj | edytuj kod]

Bieniowice, Brzezice, Bychawa, Harasimowicze, Horodziszczyzna, Hutki, Łopuszka Wielka, Olekszyce, Puszkarowszczyzna, Repla, Skała, Siekierzyńce, Siekkurcze i Szczucinek.

Fundacje kościelne

[edytuj | edytuj kod]

Ufundowali kolegium pijarów w Werenowie.

Znani przedstawiciele

[edytuj | edytuj kod]
Pałac w Szczuczynie
Pałac w Woranawie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z racji osiedlenia się w owym czasie na Litwie od rodziny nigdy nie był wymagany w okresie staropolskim dowód szlachectwa, ani też nigdy nie musieli starać się o uzyskanie indygenatu. Rodzina uchodziła za szlachtę i za taką była przyjmowana. Z czasem w 2 poł. XVIII w. pojawił się przed nazwiskiem tytuł hrabiowski, na którego uzasadnienie brak dowodów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]