SST Pod Solniskiem

Studencki Schron Turystyczny „Pod Solniskiem”
Państwo	Polska
Pasmo	Beskid Makowski, Pasmo Przedbabiogórskie
Właściciel	Politechnika Śląska
	Położenie na mapie gminy Stryszawa Studencki Schron Turystyczny „Pod Solniskiem”
	Położenie na mapie Polski Studencki Schron Turystyczny „Pod Solniskiem”
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Studencki Schron Turystyczny „Pod Solniskiem”
	Położenie na mapie powiatu suskiego Studencki Schron Turystyczny „Pod Solniskiem”
	49°41′25,73″N 19°28′11,94″E/49,690481 19,469983
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Studencki Schron Turystyczny „Pod Solniskiem” – chatka studencka w przysiółku Adamy w Lachowicach w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa. Znajduje się na północnych stokach Opuśniaka, w pobliżu szczytu Solniska w Paśmie Solnisk^[1], które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego^[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego^[3], a w najszerszym ujęciu do Beskidu Żywieckiego^[1].

Warunki pobytu

W chatce znajdują się 3 pomieszczenia sypialne dla gości, kuchnia, salon z kominkiem i łazienka. Nominalnie mieści 40 osób. Po niedawnym remoncie, ubikacje ulokowano wewnątrz chatki, zmodyfikowano także prysznice i ogrzewanie, dzięki czemu ciepła woda jest ogólnodostępna. Wymieniono także podłogi, okna, schody oraz część materacy. Postawiono też nowy piec w kuchni. Chatka jest zelektryfikowana, bieżąca woda jest pobierana z lokalnego ujęcia^[4].

Turyści szukający noclegu powinni mieć ze sobą przynajmniej śpiwór. Nie jest to jednak warunek konieczny, bo na stanie chatki jest kilka śpiworów, koców i karimat do wykorzystania w razie potrzeby. Na posesji wokół budynku schroniska można rozbić namiot. Na stanie chatki znajduje się wiele książek, gier planszowych, śpiewników, gitary oraz puzzle, dzięki czemu rozrywkę znajdą turyści chcący spędzić w górach czas nieco mniej aktywnie, a ci aktywniejsi będą mogli zabić nieco czasu w wypadku złej pogody^[4].

W wakacje i podczas ferii chatka jest czynna bez przerwy, przez resztę roku w każdy weekend od 22:00 w piątki do 15:00 w niedziele. W inne terminy jest dostępna po dokonaniu rezerwacji. W budynku chatki oraz na obszarze jej posesji obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania alkoholu, natomiast w samym domku nie wolno palić. Mimo że chatka znajduje się w zasięgu sieci komórkowych, korzystanie z telefonów nie jest aktywnością pożądaną^[4].

Historia

Starsza część chaty pochodzi z 1866 r. Świadczy o tym data i napis na sośnie „Zachowaj od ognia Święty Florianie”^[1]. Nowszą część wybudowano w 1908. Jesienią 1976 członkowie Wydziałowego Klubu Turystycznego „Maluch” (działającego przy Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej), którzy poszukiwali miejsca na schronisko studenckie, odnaleźli ten dom i postanowili zaadaptować go do nowej roli. Chata nie była wówczas podłączona do sieci elektrycznej i nie posiadała bieżącej wody. Oficjalnie wykupił ją Almatur około 1978^[4].

W 2000 przedstawiciel Studenckiego Koła Przewodników Górskich „Harnasie” z Gliwic stwierdził zły stan budynku. Obiekt był zarządzany przez Radę Okręgową ZSP w Katowicach, ale zgodnie z dokumentami właścicielem okazała się Politechnika Śląska. Dzięki podpisaniu porozumienia z PŚ od czerwca 2001 Oddział Uczelniany PTTK przy Politechnice Śląskiej przejął opiekę nad schroniskiem, powierzając ją SKPG „Harnasie”, które jest jednym z kół tego Oddziału. Po przejęciu opieki został wykonany generalny remont budynku^[4].

W listopadzie 2011 r. SKPG „Harnasie” zrezygnowało z opieki i patronatu nad Chatką. Oddział Uczelniany PTTK powierzył prowadzenie schroniska innemu ze swoich kół – Klubowi Chatkowemu „Adamy”^[4].

Oznaczenie szlaku chatkowego

Szlaki turystyczne

– od północy, ze stacji PKP Lachowice Centrum (45 min)

– od południa, z ostatniego przystanku PKS w Koszarawie (1 h)

– od południowego wschodu, z ostatniego przystanku PKS w Stryszawie Roztokach (1 h)

– od zachodu, ze stacji PKP Hucisko (2,5 h), Szlak Cisowy (PTTK)^[5].

Adres

SST „Pod Solniskiem”
34-232 Lachowice-Adamy 263

Zobacz też

schron turystyczny

Panorama widokowa ze schroniska Pod Solniskiem

Przypisy

↑ ^a ^b ^c StanisławS. Figiel StanisławS., UrszulaU. Janicka-Krzywda UrszulaU., Wojciech W. WiśniewskiW.W.W. Piotr Krzywda Wojciech W. WiśniewskiW.W.W., Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 233, ISBN 978-83-62460-30-4 .
↑ JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2 .
↑ J.J. Solon J.J. i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Opis w Beskidzkim Serwisie Internetowym [online], e-beskidy.com [zarchiwizowane z adresu 2007-12-11] .
↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3 .

[fig-1] StanisławS. Figiel StanisławS., UrszulaU. Janicka-Krzywda UrszulaU., Wojciech W. WiśniewskiW.W.W. Piotr Krzywda Wojciech W. WiśniewskiW.W.W., Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 233, ISBN 978-83-62460-30-4 .

[kon-2] JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2 .

[sol-3] J.J. Solon J.J. i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170 .

[serw-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Opis w Beskidzkim Serwisie Internetowym [online], e-beskidy.com [zarchiwizowane z adresu 2007-12-11] .

[comp-5] Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3 .

[6] słowacka część Beskidu Żywieckiego – Oravské Beskydy

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]