Przejdź do zawartości

Uroplatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uroplatus
Duméril, 1806[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – płaskogon Henkela (U. henkeli)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Gekkota

Rodzina

gekonowate

Rodzaj

Uroplatus

Typ nomenklatoryczny

Stellio fimbriatus Schneider, 1797

Synonimy
Gatunki

22 gatunki – zobacz opis w tekście

Uroplatusrodzaj jaszczurek z rodziny gekonowatych (Gekkonidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Madagaskarze i przybrzeżnych wyspach (Nosy Be, Nosy Komba, Nosy Mangabe i Nosy Boraha)[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1806 roku francuski entomolog, ichtiolog i herpetolog André Marie Constant Duméril w publikacji własnego autorstwa poświęconej zoologii[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) płaskogon wielki (U. fimbriatus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Uroplatus (Uroplates): gr. ουρα oura ‘ogon’[7]; πλατυς platus ‘szeroki’[8].
  • Rhacoessa: gr. ῥακοεις rhakoeis ‘poszarpany, obdarty’[3]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Stellio fimbriatus Schneider, 1797.
  • Chiroperus: gr. χειρ kheir, χειρος kheiros ‘dłoń, ręka’[9]; πηρος pēros ‘okaleczony’[10]. Gatunek typowy: Chiroperus sarrube Wiegmann, 1834 (= Stellio fimbriatus Schneider, 1797).
  • Lonchurus: gr. λογχη lonkhē ‘grot, lanca’[7]; ουρα oura ‘ogon’[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Ptyodactylus lineatus Duméril & Bibron, 1836.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

  1. Wariant pisowni Uroplatus Duméril, 1806.
  2. Młodszy homonim Lonchurus Bloch, 1793 (Actinopterygii).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b A.M.C. Duméril: Zoologie Analytique, ou Méthode Naturelle de Classification des Animaux, Rendue plus Facile à l’Aide de Tableaux Synoptiques. Paris: Allais, 1806, s. 80. (fr.).
  2. J.E. Gray. A synopsis of the genera of reptiles and amphibia, with a description of some new species. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 198, 1825. (ang.). 
  3. a b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 142. (niem.).
  4. A.F. Wiegmann: Herpetologia Mexicana, seu Descriptio amphibiorum Novae Hispaniae: quae itineribus comitis de Sack, Ferdinandi Deppe et Chr. Guil. Schiede in Museum Zoologicum Berolinense pervenerunt. Pars prima, Saurorum species amplectens, adiecto systematis saurorum prodromo, additisque multis in hunc amphibiorum ordinem observationibu. Berolini: C.G. Lüderit, 1934, s. 20. (łac.).
  5. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 19, 97. (łac.).
  6. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Uroplatus. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-05]. (ang.).
  7. a b Jaeger 1959 ↓, s. 276.
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 200.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 54.
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 188.
  11. Jaeger 1959 ↓, s. 143.
  12. E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 99, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
  13. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 381. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]