Przejdź do zawartości

Teodosi Daskałow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodosi Daskałow
Теодосий Даскалов
ilustracja
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia

2 września 1888
Gorno Sliwowo, Księstwo Bułgarii

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1945
Sofia

Przebieg służby
Lata służby

1907–1942

Siły zbrojne

Armia Carstwa Bułgarii

Stanowiska

minister wojny

Główne wojny i bitwy

I wojna bałkańska,
II wojna bałkańska,
I wojna światowa

Odznaczenia
Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Order Zasługi Wojskowej I Klasy (Bułgaria, od 2004) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria)

Teodosi Petrow Daskałow (bułg. Теодосий Петров Даскалов, ur. 2 września 1888 we wsi Gorno Sliwowo, zm. 1 lutego 1945 w Sofii[1]) – bułgarski wojskowy, generał piechoty, w latach 1938–1942 minister wojny, ofiara represji komunistycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Petyra i Dimitry. W 1907 ukończył szkołę wojskową w Sofii, jako oficer artylerii[1]. Brał udział w wojnach bałkańskich i I wojnie światowej jako dowódca baterii w 5 pułku artylerii. Walczył pod Czatałdżą i pod Łozengradem[1]. W 1919 skierowany do 4 pułku artylerii. W latach 1920–1924 w rezerwie. Powrócił do służby w 1925 jako oficer 5 pułku piechoty. W tym samym roku rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej w Sofii, którą ukończył w 1928. W tym samym roku objął stanowisko szefa wydziału w sztabie armii i stanowisko redaktora naczelnego Czasopisma Wojskowego. Od 1929 kierował sztabem 4 dywizji piechoty, w tym samym roku objął funkcję dowódcy 5 pułku artylerii. W latach 1930–1931 wykładał taktykę artyleryjską w szkole wojskowej. W latach 1932–1934 pełnił funkcję attache wojskowego Bułgarii w Rzymie. W 1935 objął dowództwo 5 dywizji piechoty, a rok później komendanta garnizonu w Plewenie[1].

24 stycznia 1938 objął stanowisko ministra wojny w rządzie Georgi Kjoseiwanowa, a następnie tę samą funkcję pełnił w gabinecie Bogdana Fiłowa[1]. 1 marca 1941 podpisał rozkaz, umożliwiający transport jednostek niemieckich i niemieckiego sprzętu wojskowego przez terytorium Bułgarii. W 1942 przeszedł do rezerwy. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Bułgarii został aresztowany[1]. W październiku 1944 wywieziony do Moskwy, gdzie był przesłuchiwany[1]. 1 lutego 1945 skazany na karę śmierci przez Trybunał Ludowy. W tym samym dniu rozstrzelany na stołecznym cmentarzu strzałem z pistoletu w tył głowy[2].

26 sierpnia 1996 Sąd Najwyższy Bułgarii oczyścił Teodosi Daskałowa ze stawianych mu zarzutów[1].

Był żonaty (żona Julija), miał dwoje dzieci.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • podporucznik (Подпоручик) (1907)
  • porucznik (Поручик) (1910)
  • kapitan (Капитан) (1913)
  • major (Майор) (1918)
  • podpułkownik (Подполковник) (1928)
  • pułkownik (Полковник) (1930)
  • generał major (Генерал-майор) (1936)
  • generał porucznik (Генерал-лейтенант) (1939)
  • generał piechoty (Генерал от пехотата) (1942)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 145.
  2. H aocoпницoтo нo цĸнтpoлни гpeбищo пpĸз 1945 г.: Убийци cĸ cбили aeй дo poзcтpĸля aняз Eиpил. 168chasa.bg. [dostęp 2022-12-12]. (bułg.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 145.